mei 2022 41 ze. “We beginnen allemaal vroeg. De scholen starten om half acht ’s ochtends, omdat het dan nog wat koeler is. De werktijden van volwassenen zijn daar op afgestemd.” Mettie merkt in haar werk dat er een groot verschil is qua structuur en de werkwijzen die gehanteerd worden. In het begin was de adaptatie daarvan niet makkelijk. Ze geniet wel erg van de kinderen en de cultuur. Het werk van Thomas lijkt veel op dat in Leeuwarden, al is het vaak wat rustiger en zijn de lijntjes lekker kort. Een groot verschil met het werk in Leeuwarden is de heftigheid van de ongelukken waarmee mensen in het ziekenhuis komen. In Leeuwarden worden mensen bij zulk soort ongelukken vaak overgebracht naar andere ziekenhuizen, zoals Groningen. Op Bonaire bestaat zo’n uitwijkmogelijkheid niet. Als ze niet werken, proberen ze zo veel mogelijk te genieten van de omgeving. “We gaan vaak nog even lekker naar het strand toe. Als je op een doordeweekse dag op het strand aan het barbecueën bent, of als we in het weekend aan de heldere zee van het goede weer genieten, voelt het vaak als een mini-vakantie.” Er is tijd genoeg voor dat soort uitstapjes, want de agenda is een stuk leger dan in Nederland. “Verjaardagen, vrienden bezoeken, naar feestjes gaan… het zijn allemaal zaken die nu even niet spelen. Daardoor hebben we vaker de onverdeelde aandacht voor de kinderen. Daar maken we optimaal gebruik van.” Het is vrijwel altijd mooi weer op het eiland. “We stappen elke dag naar buiten met korte broek en T-shirt, daar hoef je niet eens over na te denken.” En ook de zee is heerlijk warm. Het gezin snorkelt veel en Thomas heeft zijn duikbrevet gehaald. Mara heeft haar zwemdiploma A en B gehaald met zwemlessen in de zee. Zij en Jesper gaan nu samen voor het C-diploma. “Want wie kan dat nou zeggen: ik heb mijn zwemdiploma in de zee gehaald”? Ook dichter bij huis wordt er vaak gezwommen. Het gezin woont in een ommuurd complex waar veel Nederlanders wonen en waar een gezamenlijk zwembad is. “We hadden het geluk dat hier een woning beschikbaar kwam, woningen zijn schaars. We hadden van tevoren niet bedacht dat zo’n afgesloten buurt zo fijn zou zijn. We hebben daardoor een rustige straat, waar de kinderen veilig kunnen spelen.” Voor de kinderen was het aan het begin wel even wennen. Ze missen hun vrienden in Mantgum. Hoewel de lessen officieel in het Nederlands zijn, spreken veel van hun klasgenoten onderling Papiamentu, de lokale taal. “Aansluiting vinden was daardoor aan het begin even lastig. Gelukkig hebben ze inmiddels wel vrienden gemaakt.” En dankzij de andere kinderen - en de lessen hierin - →
42 Online Touch Home