Nieuws uit de Mariakerk Een brief van God. Mijn lieve kinderen, geloof me, dat zijn jullie allemaal. Ik zie mij zelf als een behoorlijk geduldig iemand. Ik bedoel: kijk eens naar de Grand Canyon. Het kostte mij miljoenen jaren om hem zo te krijgen als hij nu is. En wat dacht je van de evolutie? Tjongejonge, niets gaat langzamer dan het ontwerpen van dat hele Darwinistische gedoe en de zorg voor de uitvoering daarvan: cel na cel, gen na gen. Ik heb - dacht ik - ook geduld aan de dag gelegd bij jullie modegrillen, jullie civilisaties, oorlogen en schermutselingen en de ontelbare keren dat jullie jezelf in grote moeilijkheden brachten. Ik wil jullie vertellen over dingen die mij kwaad maken. Allereerst jullie religieuze rivaliteit. Dat haalt mij het bloed onder de nagels vandaan, het moet afgelopen zijn. Laat ik één ding duidelijk maken. Het gaat hier om jullie godsdiensten, niet de mijne. Ik ben zelf het hele zootje. Als elke godsdienst beweert dat hij de ware is, is dat uiteraard waar, maar als in dezelfde adem wordt beweerd dat het hier mijn favoriete godsdienst betreft, kijk: dan gebeuren er bedrijfsongevallen. Iedere religie claimt dat het bijbehorende heilige boek door mij persoonlijk is geschreven, en dat alle andere heilige boeken verzonnen zijn door de mens. Arme ik. Waar moet ik beginnen om zulke gecompliceerde onzin de wereld uit te helpen? Luister: ik ben jullie vader en moeder, en ik heb geen favorieten onder mijn kinderen. Het spijt mij jullie uit je droom te moeten helpen, maar ik schrijf niets. Mijn handschrift is verschrikkelijk en ik ben sowieso altijd meer iemand van daden geweest. Dus al jullie heilige boeken (inclusief de bijbel en andere humanistische literatuur) zijn geschreven door mannen of vrouwen. Het waren geïnspireerde mannen en vrouwen - zeker - het waren opmerkelijke personen - absoluut- maar ook zij maakten soms hier en daar een foutje. Ik heb daar persoonlijk voor gezorgd zodat je nooit meer waarde zou hechten aan het geschreven woord dan aan vertelde verhalen die mensen met elkaar verbinden en aan de boodschappen die je eigen hart je doorgeeft. Dat brengt mij op het volgende punt. Jullie doen alsof ik jullie en jullie religies nodig heb om voor mij op te komen en zieltjes voor mij te winnen. Alsjeblieft, laat dat, je doet er mij echt geen plezier mee. Ik kan heel goed voor mijzelf zorgen, dank je. Ik heb jullie niet nodig om mij te verdedigen. Ik wil alleen dat jullie goed zijn voor elkaar. Waarom proberen jullie niet eenvoudig jullie hart te openen voor de simpele, gewone spelregels die je in elke religie en ook op straat tegenkomt? Jullie weten wel waar ik het over heb. Speel lief met elkaar. Respecteer die ander die je ontmoet. Misschien ga je op den duur wel een Mandeguod 25
28 Online Touch Home