Nieuws uit de Mariakerk Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd... Zo begint een voor geregelde kerkbezoekers bekend lied. Een mens te zijn op deze aarde: tja, wat betekent dat: in deze wereldtijd? Een van mijn kleinkinderen zit in een Ipad-klas op de basisschool. Zij maakt ijverig haar huiswerk en roept ineens verschrikt uit: Holymoly, Astrid ligt voor, nu kan ik niet naar ballet! Wat blijkt? Via de Ipad kunnen de klasgenoten het aantal sommen bijhouden dat hun klasgenoten hebben gemaakt. Het is natuurlijk wel zaak, dat je nummer 1 blijft. Concurrentie bepaalt jouw inzet, niet de inhoud. Volgens sommigen is Twitter de nieuwe pastoor. Misschien is het nog erger: nergens kom je zoveel morele oordelen tegen en bij de voorgestelde penitenties verbleken de Wees-gegroetjes van weleer. Er zijn advocaten, journalisten en politici die behoorlijk gehinderd worden in hun werk (om niet te spreken van hun privé-leven) omdat bedreigingen inderdaad dreigen te worden uitgevoerd. Angst regeert. Er zijn tegenwoordig gynaecologen die - als een bevalling al te gecompliceerd dreigt te worden - weigeren bij die bevalling te helpen. Als er iets misgaat met moeder of kind kunnen zij worden aangeklaagd. Geld en angst voor verlies van werk bepalen medische beslissingen, niet de belangen van patiënten. Dirk Witte schreef ruim honderd jaar geleden, in 1917, een lied dat werd gezongen door onder anderen Jean-Louis Pissuisse, Willy Alberti, Ramses Shaffy, Huub van der Lubbe, The Amazing Stroopwafels, Tim Knol en Wende Snijders. Achter dit lied ruik je de verzuilde standenmaatschappij van toen, maar is er veel veranderd? Wende Snijders en Bas Heine (schrijver, vertaler, interviewer) vinden van niet. Zij stellen voor dat dit lied wordt verheven tot ons Nederlands lijflied, misschien wel volkslied? Ik vind dat een goed voorstel, geef hier een verkorte versie en wacht op de Friese vertaling. Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer en als je straks anders wilt, kun je niet meer. Mens, durf te leven. Vraag niet elke dag, van je korte bestaan: Hoe hebben m'n pa of mijn grootpa 't gedaan? Hoe doet't m'n neef of hoe doet't m'n vrind? En wie weet hoe of dat dan de buurman het vindt en wat heeft het fatsoen voorgeschreven? Mens, durf te leven. Mandeguod 15
18 Online Touch Home