december 2022 27 ús mem my it skelkje wolris sjen liet, yn dy kartonnen koffer mei tekstyl. Ek it teekopke stie by ús thús op ’e skoarstienmantel. En no hat myn suster it kop-en-pantsje, en ik haw de koffer, mei tekstyl, hy soe nei it Fries Museum. Mar dêr hawwe se al sa folle en in publykstrekker wurdt er noait. Boppedat, se hawwe ek al in floddermûtse. Mar it skelkje en it boesgroentsje hearre ek net yn in museum, se hearre by ús yn it kammenet, as symboal fan wat it libben jin bringe kin: in soad wille, mar ek it grutste fertriet dat jin treffe kin. Dêr wize de Legofrachtwein en it skelkje fan Aukje my elke dei wer op. Liuwe van der Meer
28 Online Touch Home