45

februari 2021 45 om een album op te nemen in Amerika’ maar wij waren daar als Friezen veel te nuchter voor. Uiteindelijk waren we misschien net iets te bescheiden en om door te breken moet je natuurlijk ook een beetje geluk hebben. Op een gegeven moment krijg je zelf werk en een gezin. Als je van de muziek moet leven dan ga je ook de hort op: dan moet het verkocht worden. Dan ben ik bang dat ik mezelf er in verlies en dingen moet doen waar ik niet achter sta. Onze manager had destijds bijvoorbeeld het idee dat wij in het voorprogramma van Johnny Logan zouden spelen en dan leek het hem leuk dat wij op rolschaatsen het podium op zouden komen. Als je echt wat wilt en je gaat dat soort dingen doen, dan krijg je daar later toch ontzettend spijt van?” Als de band ophoudt te bestaan gaat Egbert door als solo-artiest. Hij wint de Noordelijke Singer-songwriter Contest en mag in een vol Paradiso mee doen aan de Finale van de Grote Prijs. René, de bassist van Travis, speelt daar twee nummers met hem mee. Dit wordt de basis voor de nieuwe band, aangevuld met de Friezen Jan Peter op gitaar en Gilbert op drums. De nieuwe naam: William Seen’s Transport Music. “Ik hou wel van bands met een lange naam. Er zit ook wel een verhaal achter: toen we met Travis een CD uitbrachten was er precies op dat moment ook een Schotse band met dezelfde naam en een nieuwe CD, en zij hadden een hit (‘Why does it always rain on me’). Er is nog een rechtszaak van gekomen want uiteindelijk hadden wij de naam eerder. Onze manager vond dat wel leuk: een zaak tegen het grote Sony Benelux. Die hebben we uiteindelijk verloren op een vormfout en toen moesten wij de naam aanpassen. Dus met de huidige bandnaam wilde ik niet het risico lopen dat iemand anders met precies dezelfde op de proppen zou komen.” De eerste CD verschijnt in 2012 en krijgt goede kritieken. Op dat moment is de band alweer bezig met het opnemen van nieuwe nummers. Maar snel gaat het allemaal niet. “We wonen ver van elkaar (Jan Peter in Nijmegen, René in Brugge) en bovendien is Jan Peter beroepsmuzikant, hij speelt ook met Krezip en Danny Vera. We moeten ons dus aan zijn agenda aanpassen, zodat we soms maar eens in het half jaar een paar dagen hebben.“ De opnames worden gemaakt in Nieuwe Pekela, in de studio van een vriend. Er wordt gewerkt met opnames op tape, niet digitaal, dus op de ‘ouderwetse’ manier. Het project loopt vertraging op omdat de band niet tevreden is over de mix: dit is het proces waarbij iemand alles in balans zet en het geheel mooi laat klinken. Pas bij de derde poging klinkt het zoals de bandleden het graag hebben. “We zijn ook allemaal zo kritisch, sommigen van ons kunnen uren praten over de kleinste details. Daardoor duurt het ook lang, maar je krijgt er wel wat voor terug. Uiteindelijk maken we iets waar we met zijn vieren 100% tevreden over zijn. Als we onze eigen songs terug

46 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication