56 Mandeguod No, nei twa jier yn de syktewet, is se ôfkeurd, en dan bedarje je yn de WIAregeling en krije je nei 10 dagen al in telefoantsje fan in mefrou fan UWV-werk: ‘Mevrouw, kunt u al weer iets doen?’ Harmie hat dêrom ôfskie nimme moatten fan har wurk yn de Mantgumer fysiopraktyk. Om dêr echt in streep ûnder te setten hat se ek de measte boeken oer fysio terapy opromme en by it âld papier dien. Mar se woe wol ôfskie nimme fan har pasjinten. Har skoansoan hat doe in kaartsje ûntwurpen en in freondinne hat dêr hertsjes foar haakt. “Want mijn hoofd kan het gefriemel met de haak naald nog niet aan,” seit Harmie spitich. Dat kaartsje hat se stjoerd nei de minsken dy’t se it lêste jier behannele hat. Mar it bliuwt in ûngrypbere sykte, dy’t je libben foargoed ûntregelet. Harmie krige fan in kollega in gedichtsje, en in detail dêr fan beskriuwt miskien wol in bytsje hoe’t je je dan fiele. Mag ik Een dagje Met je ruilen Gewoon je hoofd Even lenen Niet omdat jij me beter staat Maar omdat ik Zo weinig kan Met de mijne Fan har kollega’s hat se yn desimber ôfskie nommen. “Ik heb hen een klein presentje gegeven voor in de kerstboom: een paradijsvogeltje. Want een paradijsvogel staat voor iets authentieks, iets bijzonders, en ieder mens is immers heel
57 Online Touch Home