Deel 2 van het interview met oudMantgumer Pieter Postma Pieter vertelde ook over het schoolzwemmen. Destijds ging je met de hele klas te zwemmen om zo je diploma te halen. Iets wat nu op sommige scholen nog steeds gedaan wordt, maar in Mantgum niet. Pieter: ‘We giene dan mei de bus nei it iepenloft swimbad yn Ljouwert oan de Tesselschadestraat. Sa ûngefear achter it eardere belestingkantoar. Ik fûn it echt ferskriklik. It wie kâld, de masters en juffen wiene streng en as je hast ferdronken dan pakte de badjuffer in lange stok mei in heak en hold je boppe wetter. Mar it is goed kaam, want ik swem elke wike noch rekreatyf.’ Pieter Postma En zo komen we van het zwemmen ook te praten over andere sporten. Pieter: ‘Ik fyts ek elke wike in pear kear om de Burgumermar. Mar net elektrysk hear, dêr krij je gjin kondysje fan. Froeger fytste ik ek altyd, yn waar en wyn, nei skoalle ta. De trein stoppe destiids wol yn Mantgum, mar je koene net yn- en útstappe. En boppedat wie it fierste djoer. Fan fytse waarden je net minder. We fytsten yn grutte groepen en hellen dan ek bern fan oare doarpen oan. Dat sjoch je no hast nergens mear.’ ‘En winters – ja dy wiene der doe noch – wie it fansels altiten reedride. Gelyk út skoalle wei de houtsjes ûnder. It riden learden je fansels wol. Ik ha it riden leard op it spoargat. Dat is no mar in lytse plasse mei wetter, mar wie destiids folle grutter. Neffens my is it letter fol stoarten mei klaai wat frijkaam troch wenningbou.’ Op dizze foto stean yn willekeurige folgoarde: Herman Oosterwijk, Jan Oostra, Jelle Bouma, Jopie Abbink, Job Postma, Aldert Bouma, Wiemer Wagenaar, Auke Postma, Jaap Oosterwijk, Yntze Bosma en Piet Postma 18 | Mandeguod maart 2025
19 Online Touch Home