‘De vraag: wie ben jij echt? kunnen mensen heel slecht beantwoorden. Daar kunnen coaches op inspringen’ je wil zijn, hoe minder flexibel je bent in nieuwe situaties. Geloven dat authenticiteit belangrijk voor je is, kan belemmerend zijn. Daarnaast kan het negatieve gevolgen hebben voor je sociale omgeving. Je niet aanpassen betekent vaak dat iemand anders er last van heeft. ” Authentiek zijn maakt dus niet gelukkig? “Authentiek zijn, is iets anders dan je authentiek voelen. Je authentiek voelen heeft allerlei positieve consequenties. Je krijgt een verhoogd zelfvertrouwen, je hebt betere en intiemere relaties, je doet het beter op je werk, je bent gelukkiger. Maar je authenthiek gedragen heeft vaak negatieve consequenties voor jezelf en anderen. Er is iets wat veel beter werkt om gelukkig te worden, en dat is iets voor iemand anders doen. Dat lijkt in veel gevallen haaks te staan op ‘voor jezelf kiezen’ wat veel van ons nastreven, maar het onderzoek is hier duidelijk over.” Waar komt die misvatting over authenticiteit vandaan? “Als je in dit onderwerp duikt, ontdek je dat authenticiteit een Westers construct is, waarin vooral het individu centraal staat. Wij willen uniek zijn, je echte zelf zijn, impact hebben op anderen. Uit onderzoek weten we dat Westerlingen liever authentiek zijn dan gelukkig. Ze kregen de vraag: stel je kunt een pilletje krijgen waar je 100% altijd gelukkig van wordt alleen: je bent niet meer jou. Dan kiezen ze er niet voor. Dat zie je ook bij mensen die depressief zijn, die willen vaak ook geen medicijnen tegen depressiviteit omdat ze bang zijn dat ze daardoor niet meer zichzelf zijn.” “We willen niet het gevoel hebben dat we bestaan uit meerdere zelven. We willen voelen dat we grip hebben op onszelf en dat we kunnen voorspellen hoe we zijn in verschillende situaties. Als we niet weten hoe we ons gaan gedragen in verschillende situaties, krijgen we stress. We willen het idee hebben: ik ben een stabiel persoon, ik heb een ‘ik’ dat losstaat van de invloed van anderen en de omgeving. Maar de wetenschap laat niet in de hersenen zoiets zien als een ‘ik’. We zijn meerder zelven, maar we willen er maar één zijn, die in alle situaties hetzelfde is. We zouden juist meer empathie hebben voor onzelf. En accepteren dat we in een complexe, dynamische, sociale maatschappij leven waar we veelal geen controle over hebben. Het is eigenlijk al ongelofelijk dat we daarin kunnen functioneren en dat we ons zo goed kunnen aanpassen. We zijn te hard voor onszelf, we zijn te normatief, we willen voldoen aan allerlei eisen die we onzelf stellen. Ik zou zeggen we zouden minder authentiek moeten willen zijn.”
7 Online Touch Home