marktplaats voor coaches en onderzoekers Babyolifantjes en een Op 24 november vond alweer het 13e NOBCO symposium coaching en onderzoek plaats. Het symposium wordt elk jaar georganiseerd door de commissie wetenschappelijk onderzoek (CWO) van de NOBCO. Dit jaar was het symposium weer online. Dit jaar was het symposium weer online. Dat gaf de organisatie de mogelijkheid een heel divers aanbod te creëren met internationale sprekers en relevante kennis en inzichten voor coaches. Tekst: dr. Eefje Rondeel In een leuk tweegesprek tussen David Brode (NOBCO bestuurslid benchmark en onderzoek) en Eddy de Waart (voorzitter van de Commissie Wetenschappelijk Onderzoek, CWO) worden we warmgemaakt voor het programma van de dag. David en Eddy polsen wie nu eigenlijk de deelnemers zijn van vandaag. Het blijken coaches te zijn met een grote diversiteit qua ervaring en achtergrond. Ze zijn het met elkaar eens over wat ze graag uit de bijeenkomst willen halen: kennis, inzichten, onderbouwing en inspiratie. Eddy licht in eigen woorden toe hoe hij evidence-based coachen ziet: als een cocktail van kennis uit wetenschap, consensus en eigen ervaringen, waarbij reflectie een belangrijke rol speelt. De sprekers van vandaag zullen allen op hun eigen manier een bijdrage leveren aan die cocktail, hoewel de nadruk vandaag ligt op kennis vanuit onderzoek en wetenschap. Focus op welzijn van werknemers De eerste keynotespreker van vandaag is Judith Semeijn (hoogleraar aan de Open Universiteit) die het belang benadrukt van duurzaam HRM. In plaats van een focus op winst in een organisatie zou de focus veel meer moeten liggen op aandacht voor het welzijn van werknemers. Maar hoe zorg je ervoor dat je tegemoetkomt aan de behoeften van de huidige generatie, terwijl je tegelijkertijd oog blijft houden voor de behoeften van de generatie van de toekomst? In de chat komen betrokken reacties van de deelnemers voorbij. Vervolgens start Judith een discussie over hoe een coach bij kan dragen aan duurzaam HRM. Wat kan een coach doen? De meningen zijn verdeeld: er wordt bijvoorbeeld beweerd dat een coach geen moraalridder is en dat het vraagstuk van de coachee centraal zou moeten staan, niet zozeer het beleid van de organisatie. Het biedt in ieder geval inspiratie voor verdere discussie. En die gelegenheid is er: deelnemers krijgen in de opvolgende netwerksessie de kans om na te praten over duurzaam HRM. Het lot van het babyolifantje Er staan er maar liefst zeven workshops op het programma, waaruit een keuze kan worden gemaakt. Lastig, want de onderwerpen zijn heel divers, variërend van supervisie of het meten van de werkalliantie tot nudging en boosting. Ik besluit de workshop van Po Lindvall over supervisie te volgen. Po neemt ons mee in de ontwikkeling van het competentie framework voor supervisie bij de European Mentoring and Coaching Council Global (EMCC Global). Ook vertelt hij over de huidige stand van zaken van onderzoek naar supervisie in coaching en de meerwaarde ervan. Tijdens een discussie in kleine groepen ontstaat het idee om ervaringen van supervisoren te bundelen zodat deze kunnen worden gebruikt om het vakgebied verder te helpen. Omdat de workshop wat uitloopt, net zoals mijn lunchpauze, mis ik grotendeels de tweede netwerkronde. Daar baal ik van, want als ik opnieuw inlog zie ik dat deelnemers in discussie zijn gegaan over hoe onderzoek en praktijk beter kunnen worden samengebracht. Ik hoor nog net iets over een marktplaats waar onderzoekers en coaches elkaar kunnen vinden om beter samen te kunnen werken. Het geeft aan hoezeer er behoefte is aan samenwerking tussen onderzoek en praktijk. Nog druk discussiërend worden we erop gewezen dat de volgende keynote alweer klaarstaat. Het is Kilian Wawoe (docent HRM aan de Vrije Universiteit
25 Online Touch Home