niet het wiel opnieuw uit hoeft te worden gevonden, zoals Tony eigenlijk deed. Een andere manier om aandacht te besteden aan hoop binnen coaching betreft de relatie tussen coach en coachee, ofwel de werkalliantie. Sommige onderzoekers, waaronder de bedenker van de hooptheorie zelf, beweren dat hoop veel overlap kent met die werkalliantie. De werkalliantie bestaat uit drie onderdelen: in hoeverre zijn coach en coachee het eens over de doelen, in hoeverre zijn zij het eens over de taken, en in hoeverre is er sprake van respect en vertrouwen. De onderdelen van de hooptheorie zouden daar goed op aansluiten: het nadenken over doelen past bij het onderdeel doelen en het ontdekken van manieren om doelen te bereiken bij de taken. Onderzoek moet nog uitwijzen of een betere werkalliantie binnen coaching inderdaad ook tot hogere niveaus van hoop kan leiden. Gevoelens van hoop blijken dus samen te gaan met een betere mentale gezondheid en er zijn aanwijzingen dat ook coaching bij kan dragen aan het verhogen van hoop. Toch blijkt het bewust integreren van hoop in een coachtraject nog niet makkelijk te zijn, zo blijkt uit de ervaringen van Tony Worgan. Desondanks hebben hooptheorie en coaching verrassend veel met elkaar gemeen, wat coaches hopelijk aanzet gebruik te maken van de inzichten uit de hooptheorie. Wanneer zij daarbij een net zo gedegen aanpak hanteren als Tony, zou dat wel eens tot waardevolle nieuwe inzichten kunnen leiden met betrekking tot de rol van hoop binnen coaching. Gebruikte bronnen: Alarcon, G. M., Bowling, N. A., & Khazon, S. (2013). Great expectations: A meta-analytic examination of optimism and hope. Personality and individual differences, 54(7), 821-827. Cherry, K. E., Sampson, L., Galea, S., Marks, L. D., Nezat, P. F., Baudoin, K. H., & Lyon, B. A. (2017). Optimism and hope after multiple disasters: Relationships to health-related quality of life. Journal of loss and trauma, 22(1), 61-76. Green, S., Grant, A. M., & Rynsaardt, J. (2007). Evidence‐based life coaching for senior high school students: Building hardiness and hope. International Coaching Psychology Review, 24-32. Green, L. S., Oades, L. G., & Grant, A. M. (2006). Cognitive-behavioral, solution-focused life coaching: Enhancing goal striving, well-being, and hope. The Journal of Positive Psychology, 1(3), 142-149. Lopez, S. J., Floyd, R. K., Ulven, J. C., & Snyder, C. R. (2000). Hope therapy: Helping clients build a house of hope. In C. R. Snyder (Ed.), Handbook of hope: Theory, measures, and applications (pp. 123–150). Academic Press. Magyar‐Moe, J. L., & Lopez, S. J. (2015). Strategies for accentuating hope. In S. Joseph (Ed.), Positive psychology in practice: Promoting human flourishing in work, health, education, and everyday life (pp. 483-502). John Wiley & Sons. Snyder, C. R. (2002). Hope theory: Rainbows in the mind. Psychological inquiry, 13(4), 249-275. Over Eefje Rondeel Dr. Eefje Rondeel (1982) werkt als zelfstandig docent voor verschillende onderwijsinstellingen en is als gastdocent verbonden aan de Radboud Universiteit. Vanuit NOBCO is ze redactielid van het e-magazine en tevens betrokken als copromotor bij het dissertatieonderzoek naar effectieve bestanddelen van coaching. Samen met sociaal psycholoog Pieternel Dijkstra schreef ze het boek Evidence-based Coachen. Worgan, T. (2013). Hope theory in coaching: How clients respond to interventions based on Snyder’s theory of hope. International Journal of Evidence Based Coaching & Mentoring, 100-114.
9 Online Touch Home