Wat bij peer coaching centraal staat is dat de coaching wordt uitgevoerd door een gelijke, met dezelfde status, kennis of opleiding Onder peer coaching verstaan we het coachen van een ‘peer’, ofwel een gelijke. Iemand met dezelfde status dus. Het ondersteunen bij het bereiken van werkgerelateerde doelen staat daarbij vaak centraal. Neem bijvoorbeeld Ranah, lerares op een basisschool, die wordt gecoacht door haar collega Anoeschka bij het ontwikkelen van haar onderwijsvaardigheden. Over een precieze definitie en omschrijving van peer coaching zijn onderzoekers het echter nog niet helemaal eens. Zo benadrukken sommige onderzoekers het belang van tweerichtingsverkeer bij peer coaching: Anoeschka ondersteunt niet alleen Ranah in haar ontwikkeling als docent, maar Ranah doet hetzelfde bij Anoeschka. Om het tweerichtingsverkeer aan te geven spreken onderzoekers ook wel van wederkerige peer coaching en het is voor sommige onderzoekers dan ook juist deze wederkerigheid dat peer coaching uniek maakt. Het begrip peer coaching wordt echter ook vaak wat ruimer opgevat. Het gaat dan bijvoorbeeld niet per se over het verbeteren van specifieke vaardigheden of om een werkcontext. Of er is sprake van eenrichtingsverkeer, waarbij Ranah wel wordt gecoacht door Anoeschka, maar niet andersom. Wat bij peer coaching echter centraal staat is dat de coaching wordt uitgevoerd door een gelijke, die hetzelfde niveau heeft als het gaat om status, kennis of opleiding. Als voordeel van peer coaching noemen onderzoekers vaker het kostenbesparende karakter, maar ook het laagdrempelig inzetten van onderlinge steun bij persoonlijke ontwikkeling binnen een organisatie of opleiding wordt vaker genoemd. Verschillende onderzoeken laten zien dat peer coaching in de context van bijvoorbeeld het onderwijs inderdaad bij lijkt te kunnen dragen aan bijvoorbeeld betere onderwijsvaardigheden, maar ook aan een groter vertrouwen bij studenten die worden opgeleid tot docent. Minder psychische klachten Ook voor het bevorderen van studentenwelzijn lijkt peer coaching zinvol te kunnen zijn. Zo voerden Emma Short en collega’s in 2010 een onderzoek uit naar de opbrengsten van peer coaching onder een groep studenten. Aan het onderzoek deden in totaal 68 psychologiestudenten mee. De ene helft volgde een cursus over coaching en ontvingen peer coaching van hun medestudenten, de andere groep studenten volgde deze cursus niet en kregen ook geen peer coaching, zij vormden de zogenaamde controlegroep. In totaal vonden er vijf coachsessies plaats gedurende zes weken. De onderzoekers waren vooral geïnteresseerd in de mate waarin studenten psychische klachten ervaarden. Uit de resultaten bleek dat de psychische klachten gedurende de tijd toenamen bij de controlegroep, maar niet bij de groep die peer coaching kreeg. De toename van de psychische klachten valt volgens de onderzoekers te verklaren doordat studenten in het laatste jaar zaten van hun studie en een tentamen voor de boeg hadden. De peer coaching leek echter een soort buffer te zijn voor het verergeren van de psychische klachten. Er zaten wel wat beperkingen aan de studie. Zo werden studenten niet willekeurig toegewezen aan de peer coaching groep of de controlegroep. De peer coaching groep bestond 27
28 Online Touch Home