Peer coaching lijkt vooralsnog geen volwaardig alternatief voor een externe coach om hun prestatie te verbeteren. Deelnemers die werden gevraagd om zichzelf te coachen kregen een video te zien met daarin uitleg over hoe zij doelen konden stellen en deze konden bereiken. Zowel de peer coaches als de externe coaches kregen een training van een halve dag over het uitvoeren van de coaching. De training bestond onder andere uit rollenspellen en een lezing. De onderzoekers keken vervolgens naar gedrag dat de managers lieten zien tijdens de cursus, zoals het informeren van groepsleden over de voortgang van een project. Ook vroegen de onderzoekers aan de deelnemers naar de geloofwaardigheid van hun coach. Ze vroegen bijvoorbeeld in hoeverre de deelnemers dachten dat hun coach de juiste expertise had, of oprecht was in diens ondersteuning. De onderzoekers brachten dit in kaart omdat ze verwachtten dat een grotere geloofwaardigheid zou leiden tot meer gedragsverandering. Uit de eerste studie bleek dat deelnemers die werden gecoacht door de docent effectiever gedrag lieten zien dan deelnemers die werden gecoacht door een medestudent. Ook vonden de deelnemers de geloofwaardigheid van de docent groter dan die van hun medestudenten. De onderzoekers denken dat die grotere geloofwaardigheid een mogelijke verklaring is voor de betere opbrengsten van coaching door de docent ten opzichte van een peer coach. In een tweede, vergelijkbare, studie keken dezelfde onderzoekers niet naar gedrag tijdens de cursus, maar naar het behaalde cijfer voor de cursus. De deelnemers die werden gecoacht door een medestudent behaalden lagere cijfers dan de deelnemers die werden gecoacht door een docent of die zichzelf hadden gecoacht. Een belangrijk onderdeel van de coaching was het geven van feedback op het gedrag van de deelnemers. Deelnemers gaven naderhand aan dat ze hun medestudenten eigenlijk niet zo geschikt vonden voor het geven van zinvolle feedback. De onderzoekers zagen ook nu weer dat deelnemers de docent geloofwaardiger vonden dan dat zij hun medestudenten vonden. Beide studies bestonden echter uit erg kleine groepen deelnemers. Daardoor wordt het lastiger om betrouwbare conclusies te trekken uit de resultaten. Voor- en nadelen Peer coaching lijkt in sommige gevallen dus zinvol om in te zetten, maar het lijkt vooralsnog geen volwaardig alternatief voor een externe coach. Ook laten de resultaten van bovenstaande studies soms tegenstrijdige resultaten zien. Het zou kunnen dat het succes van peer coaching afhangt van de doelgroep, de context en het vraagstuk, maar ook de mate van training zou een rol kunnen spelen. Helaas zijn er tot nu toe slechts enkele studies uitgevoerd die peer coaching vergelijken met externe coaching, waardoor het trekken van conclusies lastig wordt. Ook wordt het begrip peer coaching bij de verschillende studies op een andere manier ingevuld. Zo is er niet in alle studies sprake van wederkerigheid in de coachrelatie, wat de vraag oproept welke rol het aspect van wederkerigheid precies speelt bij de effectiviteit van peer coaching. Voordelen van peer coaching die vaak worden genoemd door onderzoekers zijn het kostenbesparende karakter, maar peer coaching kan ook worden ingezet om bijvoorbeeld de zorg te ondersteunen wanneer er weinig tijd en middelen beschikbaar zijn, zoals bijvoorbeeld het geval was in de studie bij diabetes patiënten. Naast voordelen worden er echter ook nadelen genoemd van peer coaching, zoals het idee
31 Online Touch Home