KASPAR Kom op, kameraad! Nog zo’n schot als vanochtend je drie eersten en je bent binnen. De opdracht is eenvoudig. Zie je daar die duif? Schiet. MAX Nog een keer en dan nooit meer. AGATHE Schiet niet, Max, ik ben de duif! SAMIEL Wat komt zal, komt. 21:04 - FINALE ALLEN Zie, zie, hij raakte zijn eigen bruid! De jager komt ten val! We durven haast niet te kijken. Oh vreselijk noodlot, o gruwel! Onze harten beven, trillen… Is dit vreselijks echt gebeurd? Mijn oog durft haast niet te kijken wie het slachtoffer was… AGATHE Waar ben ik? Was het een droom? ÄNNCHEN Kom op! MAX Ze sterft! KASPAR Jij Samiel, al hier? Zo hield jij je belofte? Neem je buit, ik trotseer de ellende! MAX De hemel zij vervloekt! KASPAR Jij bent vervloekt! ALLEN Was dat zijn gebed bij de dood? MAX Heer, ik ben uw genade onwaardig. De angst voor de dood verleidde me. Uit wanhoop week ik van het recht pad af. De vier kogels die ik schoot waren Vrijkogels. Ik durf het niet me te beklagen, want ik was zwak, hoewel niet kwaadaardig, Zwak was ik. 21:39 - CAVATINA AGATHE Zelfs al verhullen de wolken haar, de zon blijft aan de hemel. Daar waakt het over de heilige wil, De wereld wordt niet door blind toeval geregeerd. Het oog, eeuwig rein en helder, neemt alles liefdevol waar. De vader zal ook voor mij zorgen, bekend met mijn hart als van een kind. En zelfs al was dit mijn laatste ochtend: dan roept hij mij vaderlijk als bruid. Zijn oog, eeuwig rein en helder, Neemt ook mij liefdevol waar. 41
42 Online Touch Home