Tenuen en onderscheidingen Bij ceremoniële gelegenheden, maar vaak ook na de dienst werd het veldtenue (VT) of het dagelijks tenue (DT) gedragen. Tot 1967 bestond het VT uit wollen kledingstukken. Het was een heel gedoe om de broeken te persen totdat er een acceptabele vouw ontstond. Ook op de rug, ter hoogte van de schouders, moest zo’n persstreep te zien zijn. De huzaren van ons bataljon waren daar behoorlijk mee bezig. Gelukkig werd dit uniform in 1967 vervangen door het veldtenue VT 67. Dit uniform bestond uit een kort uniformjasje in een bruingroene wollen stof met daaronder een kaki broek en bruine gevechtslaarzen. Het korte jasje werd met behulp van twee knopen aan een elastische band aan de achterzijde van de broek vastgemaakt. Tijdens een paradeopstelling werden de broekspijpen naar binnen omgeslagen en een paar weckringen droegen er zorg voor dat de broek op de gewenste omgeslagen hoogte bleef zitten. De broek werd vervolgens net over de hoge schoenen gedrapeerd en vervolgens moest men niet te veel meer te bewegen. Maar ja, dan kwam de aanwijzing dat de broek niet goed over de schoenschacht was bevestigd. De gelukkige moest vooroverbuigen om gehoor te geven aan de opmerking. Bij de buiging vloog het jasje boven uit de paradekoppel en met een beetje pech vlogen de knopen ook nog van de elastieken die de broek en het jasje bij elkaar hielden. Een heel gedoe. Op de kraag van dit jasje waren zogenaamde kraagspiegels met embleem bevestigd. De rangonderscheidingstekens waren voor de rangen tot adjudant/kornet initieel op de bovenarm bevestigd, maar eind jaren tachtig kwamen de onderscheidingstekens op de epauletten. Op de mouw van de linkerarm prijkte de Nederlandse oranje leeuw met daaronder de spreuk “Je maintiendrai” (Ik zal handhaven) en op de rechter mouw het onderdeelsteken, bijvoorbeeld 1LK of 4Div. De officieren, beroepsonderofficieren en korporaals droegen i.p.v. het korte VT-jasje een langer DTjasje en in plaats van gevechtslaarzen lage bruine schoenen. 182
184 Online Touch Home