Dit gebeurde door luid “Gas, Gas, Gas!” te roepen of met metaal tegen metaal te slaan. De eskadronsopperwachtmeester beschikte organiek over een koperen huls met een ijzeren staaf (alarmapparaat gas) waarmee hij een gasalarm kon aangeven. Men had dan 9 seconden de tijd om het gasmasker in beschermstelling te plaatsen. De procedure “Einde gasalarm” had meer voeten in de aarde. Het duurde ruim 30 minuten tot de procedure, die o.a. bestond uit een lijfelijke controle door het kader, was afgerond en de gasmaskers weer konden worden afgezet. Bovenstaand was natuurlijk ook (deels) van toepassing op de eskadronscommandoposten tot aan de enkele man. 3. Taakstelling conform het gestelde in de OTAS van het SSV-Esk 103 Verkesk (Bataljonsstaf) Opleiding en oefening bij het Eerste Legerkorps, waaronder het 103e Verkenningsbataljon De toekomstige C-103 Verkbat (1979-1981), de toen majoor G.H. Eleveld tezamen met zijn infanterie collega’s L C. A. R. van Daelen en W. M. van de Guchte uitten in 1977 in de Militaire Spectator (krijgswetenschappelijk tijdschrift) hun zorgen over de afnemende geoefendheid wegens gebrek aan tijd. Het einde van De Koude Oorlog zou toen nog 12 jaar op zich laten wachten. Hieronder een uittreksel, waarin alleen de cavalerieaspecten worden belicht. “Onder oefenen wordt in dit verband verstaan het zich (te velde in organiek verband) voorbereiden op de uitvoering van de oorlogsopdracht in de vorm van oefeningen”. Na indiensttreding werd de dienstplichtige gedurende vier maanden, de adspirant-officier en onderofficier gedurende zes maanden, zoveel mogelijk in het verband van de eenheid waarbij hij paraat zou worden gesteld, opgeleid voor zijn of haar taak. Dit gebeurde voor de cavalerie in haar Opleidingscentrum (o.a. de Bernhardkazerne) behorende tot het Commando Opleidingen Koninklijke 204
206 Online Touch Home