Aangekomen in ’t Harde ging een relatief rustige periode van start. In juni werd men omgeschoold op de nieuwe handvuurwapens, de Uzi en de Fal, die ook diezelfde maand werden verstrekt. Op 15 juni werd in ’t Harde op feestelijke wijze het éénjarig bestaan gevierd. In augustus werd in Hohne 102 Verkenningsbataljon weer afgelost. Intussen stond in diezelfde tijd de lucht bol van de geruchten. Geruchten over een permanente legering van een verkenningsbataljon in de Bondsrepubliek. Tijdens de zogenaamde “Cuba-crisis” werden de voertuigen weer oorlogs-bepakt. In Nederland vond de actie Open het Dorp plaats en ook de huzaren droegen van hun karige soldij duizend gulden bij aan dit goede doel. Op 28 november 1962, de dag voor het vertrek naar Nederland, overleed H.K.H. Prinses Wilhelmina. Het C-eskadron leverde op 12 december een ere-afzetting van honderd man bij de uitvaart van prinses Wilhelmina. Het detachement van 103 Verkenningsbataljon droeg, een cavalerist waardig, trots de zwarte baret, terwijl alle andere eenheden een binnenhelm droegen. Ritmeester Rens werd met van alles en nog wat bedreigd, totdat Z.K.H. Prins Bernhard opdracht gaf aan de adjudant van H.M. luitenant-kolonel W.R.A. Baron van Tuyll van Serooskerke, om uit te zoeken van wie toch dat perfecte detachement met zwarte baret was. De storm luwde ogenblikkelijk. In december 1962 begon ook de omscholing op de AMX 13 tank, die tot maart zou duren. Verheugd werd afscheid genomen van de Centurion, alleen de periode van inleveren was niet zo aangenaam. Terwijl de tankers bezig waren met hun nieuwe voertuig, gingen de verkenners en de tirailleurs in februari 1963 hun conditie opvijzelen bij het Korps Commandotroepen. In maart van dit jaar reden de nieuwe tanks van de trein. Op 30 april 1963 verliet het bataljon definitief ‘t Harde. Toen de colonne op 30 april ‘s avonds in Hohne arriveerde, konden de officieren zich meteen verkleden in Attila voor het Koninginnebal. De echtgenote van de ‘Kommandeur der Schießplatz’, Frau Christa von Kessel, had gezorgd voor een autobus vol lieftallige jonge dames. Op 1 augustus 1963 kreeg het C-eskadron de klein-verlof status (KV), maar ging in werkelijkheid zelfstandig verder als 41 Verkenningseskadron van 41 Pantserbrigade. Het eskadron schonk het bataljon ter gelegenheid van deze afsplitsing de eerste Trakehnervlag. Deze vlag was vervaardigd door mevrouw L. Baudoin, echtgenote van de plaatsvervangend eskadronscommandant. Eind augustus startte het “kwartiermaken” in Seedorf. Hoewel het bataljon geen deel uitmaakte van 41 Pantserbrigade, werd het nu wel een onderdeel van de 4e Divisie. Het legerkorpsembleem werd verwisseld voor het klaverblad. Terwijl de voorbereidingen voor de verhuizing naar Seedorf in volle gang waren, ging het bataljon weer terug naar bivak Hirschberg bij baan 21 om deel te nemen aan de schietserie. Een week na de schietserie vond de daadwerkelijke verhuizing naar kazerne Seedorf plaats. Nauwelijks gesetteld verplaatste het bataljon begin oktober zich weer naar, het inmiddels vertrouwde, bivak Hirschberg, om van daaruit deel te nemen aan de oefening ‘Blaas Veilig’ van de 4e Divisie. Tijdens deze oefening kreeg het bataljon bezoek van de Minister van Defensie, de heer de Jong. Deze werd vergezeld door Staatssecretaris Haex en de Bevelhebber Landstrijdkrachten (BLS) luitenant-generaal van de Wall-Bake. 62
64 Online Touch Home