Het aardige was dat ook het beroepspersoneel zich kwam melden en meestal was er koffie met gebak in de onderdeelsbar. Het werd vaak een gezellige boel waarbij de saamhorigheid vele malen leuker was dan op kazernes in Nederland. Ook de families van de in Duitsland wonende beroeps collegae waren hier vaak bij aanwezig. Na de eerste drie weken was er een vierdaags verlof waarna er weer een drieweekse werkperiode aanbrak. Hierna kon men genieten van een tiendaags verlof. De kazerne Seedorf in 1987 vanuit vogelperspectief Maar ook in de vrije tijd hoefde men zich op de kazerne niet te vervelen. Er waren natuurlijk de Eskadronsbars, de kantines voor manschappen, onderofficieren en officieren, maar ook de drie militaire tehuizen; HMT, PMT en KMT. Verder kon men in de vrije tijd lid worden van diverse hobbyclubs, zoals de modelbouwhobbyclub, hout- en metaalbewerking, fotohobby club en computerhobby club. Verder leren paardrijden op manege het Seepaard, leren parachutespringen bij TU Zeven, leren duiken bij duikvereniging de Seester in het eigen zwembad, of leren schieten bij de schietvereniging. Bovendien waren er talloze studiefaciliteiten aanwezig zelfs met studiebegeleiders. Menigeen heeft hier zijn duik- of parachutebrevet gehaald. Ook was er een mogelijkheid om met WZZ-vervoer het watersportcentrum Bederkesa See te bezoeken om daar te gaan kanoën, zeilen, windsurfen of te gaan roeien. Wat betreft mogelijkheden om de vrije tijd nuttig te besteden kon geen kazerne in Nederland tippen aan de mogelijkheden in Seedorf. Alle chauffeurs konden bij hun afzwaaien tegen een gering bedrag hun militair rijbewijs laten overschrijven naar een burger B-E rijbewijs, de chauffeurs op een vrachtauto kregen ook nog het felbegeerde vrachtwagenrijbewijs. 108
110 Online Touch Home