Een Leopard 1 maakt even een ‘verhakking’ ten behoeve van het verkrijgen van een beter schootsveld (Of vroeg een boer hierom?) Het personeel maakte dat het verkenningsbataljon echt anders was dan andere eenheden. Dat gold zowel voor de verkenner als voor de lader, de mortierist en de tirailleur. De voertuigcommandant was verantwoordelijk voor het juist uitvoeren van de aangeleerde drills en vaardigheden en was daar ook op geselecteerd. Er werd van hem verwacht dat hij leiding kon geven, en dat hij beschikte over enig technisch inzicht wat weer van pas kwam bij het onderhoud aan het voertuig. Verder moest hij kennis hebben van alle tot hem beschikking staande wapensystemen, van uzi tot boordkanon of .50 mitrailleur, van Fal tot de kist met springmiddelen en van pistool tot mortier. Van hem werd ook verwacht dat hij kon kaartlezen, de radio kon bedienen en in voorkomend geval een chemische of nucleaire verkenning kon uitvoeren. Bij het verkennend optreden moest hij de vijandelijke voertuigen kunnen benoemen en in staat zijn met een klein team, ver van eigen troepen, solitair op te kunnen treden. Van hem werd verwacht dat hij vooral bij het waarnemen zijn zintuigen, zoals het zien en horen, kon inzetten maar ook dat hij op zijn intuïtie kon vertrouwen. Sommige voertuigcommandanten hadden de meeste vaardigheden al van huis uit. Bij anderen werd het tijdens oefeningen aangeleerd. Waarschijnlijk gaan de gedachten bij deze opsommingen uit naar een verkenner, maar zonder een tank- of mortierbakcommandant te kort te doen, wat te denken van een tirailleurcommandant die, daarnaast ook nog eens tien huzaren moest leiden? Om het geheugen op te frissen volgt onderstaand een deel van de werkzaamheden van de commandant van een verkenningsvoertuig bij een uitrukkende dienst. Onder zijn leiding werd het voertuig bepakt en gezakt. Het bepakken van de voertuigen voor de legeringsgebouwen 14
16 Online Touch Home