Oefening Pantserstorm Over de oefening Pantserstorm is in dit boek al het een en ander verhaald. Hans Kuijpers had er in zijn diensttijd bij het bataljon diverse keren aan deelgenomen. Over deze oefening als opperwachtmeester bij het A-Esk heeft hij de volgende herinnering: Ons bataljon had de taak om bij een eventuele aanval van het Warschaupact 24 uur weerstand te bieden totdat de hoofdmacht haar posities had ingenomen. Om onze gevechtseskadrons weerbaarder te maken voor zo’n geïsoleerde opdracht, werd iedere lichting extra getraind door de 14 dagen durende oefening ‘Pantserstorm’ in Rozendaal, geleid door de commando’s. Beroepsmilitairen moesten deze oefening dus met elke lichtingsploeg ondergaan. Het waren 14 dagen waar ik nu niet bepaald naar uitkeek, maar het hoorde er nu eenmaal bij. In maart 1980 was het weer zover om naar het Korps Commando Troepen in Roosendaal te gaan! In de kazerne kwam je alleen om je aan en af te melden. Het 14-daagse verblijf speelde zich af in het tentenkamp op een onzalig gelegen stuk ruig natuurgebied. Alles ging in de looppas. Veel schuilbivakken, alarmoefeningen, slotenmarsen, potjes koken op eigen vuurtjes met rauwe producten, hoge hindernisbanen, klimtoren, ontberingen, kou lijden en zo meer. De leiding, bestaande uit een sergeant-majoor en 3 sergeanten, verbleef nadat zij ons even rust hadden gegund, in een behaaglijk verwarmde ruimte op enige afstand van het tentenkamp. Voor het stellen van een vraag aan de leiding hing buiten een bel die dan geluid moest worden. Na enige tijd verscheen dan een van de commando’s om de vraag aan te horen. Wanneer het regende duurde het wat langer alvorens men de vragensteller te woord wilde staan. Ik kan mij niet meer herinneren of wij de zwarte baret mochten blijven dragen. Cursisten moesten doorgaans de opgerolde wollen sjaal als muts dragen. De soldaten voor het tentenkamp zijn geen huzaren (foto hierboven) De beruchte slotenmars Tijdens de oefening/cursus werden wij bij duisternis in groepen van 8 personen gedropt in een immens grote rietvlakte in de omgeving van de Biesbosch. De opdracht was om die vlakte over te steken en aan te komen bij een aangegeven punt. Eén man gewapend met een lange stok met daaraan een zaklantaarn met een verduisteringsfilter stapte het rietveld in zodat de kompasstand kon worden geschoten op dat lichtpunt. Na vele herhalingen kwamen wij aan bij de Biesbosch. 216
218 Online Touch Home