Oefeningen Natuurlijk moesten al de benodigde vaardigheden, skills en drills beoefend worden. Deze vaardigheden werden eerst ploegsgewijs, vervolgens pelotons- en eskadronsgewijs beoefend. Dit gebeurde bijvoorbeeld tijdens de oefeningen Entre-Nous, Kleine en Grote Cross en bijvoorbeeld Steeple-Chase. Zodra een eskadron daar gereed voor was kwam er vaak een bataljonsgeleide oefening zoals Wildbaan. Deze oefeningen waren vaak intensief in tegenstelling tot de grotere oefeningen op brigade-, divisie- of legerkorpsniveau. Deze zogenaamde Field Training Excercises (FTX) waren hoofdzakelijk bedoeld voor de training van hogere staven en de deelnemende troepen waren daarbij vaak slechts “gereedschap”. Dit soort oefeningen resulteerden vaak in wachten, snel verplaatsen, weer wachten gevolgd door een korte actie en eventueel herhaling van dit geheel. Eén zo’n oefening was de oefening Saxon-Drive in 1977. Dit was een Legerkorpsoefening waarbij 1Divisie bestaande uit 41 Pantserbrigade en 11 Pantserinfanteriebrigade versterkt met een US/GE Brigade en een Duits Verkenningsbataljon (3PzAufklBat) aan de ene zijde het op moest nemen tegen 4 Divisie bestaande uit 41 Pantserbrigade, 42 Pantserinfanteriebrigade, wat Duitse en Amerikaanse eenheden en uiteraard ons eigen 103 Verkenningsbataljon. Het oefendoel was het trainen van zowel beide Divisiestaven alsmede de staven van de onderliggende eenheden. Waarbij iedere partij gedurende een viertal dagen rechtstreeks werd aangestuurd door Staf 1 Legerkorps. Hoe zo’n oefening werd ervaren is te lezen in het hiernavolgende “dagboek” van de toenmalige dienstplichtige wachtmeester Chris van der Burg. 32
34 Online Touch Home