31/01/2020 Cadeautje binnen ons gezin - hoiUtrecht Ik voelde me lange tijd erg afhankelijk van indicatiestellers en de hulp van anderen. Dat maakte me kwetsbaar. Op een gegeven moment ben ik zelf meer de regie gaan nemen. Als instanties belden, vroeg ik ze om later terug te bellen. Zo had ik meer tijd om mij voor te bereiden en kon ik met goede feiten en argumenten komen. Ik pluis alle regels uit, zodat ik verstand van zaken heb. Ik pluis alle regels uit, zodat ik verstand van zaken heb. Bij de zorg voor Douwe hebben wij er bewust voor gekozen om met de inzet van PGB’ers en professionals te werken. De zorg en begeleiding die Douwe nodig heeft is zo structureel, dat we daarbij niet afhankelijk kunnen en willen zijn van de goodwill van anderen. De stad zit gelukkig vol studenten, die graag iets willen leren en bijverdienen. Mijn tip is: zorg dat je het goed organiseert en zelf – en samen – leuke dingen kunt blijven doen. Dat is nodig voor de basis. Loslaten in stapjes Vanaf zijn zesde gaat Douwe naar het logeerhuis. We zijn begonnen met af en toe een nachtje. Nu gaat hij eens in de maand een weekendje. Het geeft ons ruimte als gezin. Met onze meiden gaan we dan iets leuks doen, zoals naar de film of het zwembad. Als Douwe er is, moeten we continu alert zijn. Wij hebben als gezin dan even een ontzorgd weekend. Hij pakte zijn jas en ging weer mee naar huis alsof hij er maar een dag geweest was. In 2016 zijn wij voor het eerst zonder Douwe op vakantie gegaan naar Wales. Hij is toen een week naar het logeerhuis gegaan. Daar is durf en moed voor nodig, maar uiteindelijk levert het ook veel op. Na een week haalden wij hem op. Hij pakte zijn jas en ging weer mee naar huis alsof hij er maar een dag geweest was. Het leren loslaten gaat in stapjes en moet je opbouwen. Na Wales zijn we – zonder Douwe – nog naar Portugal, Thailand en Montenegro geweest. Steeds wat langer. Elk jaar blijft het moeilijk om https://hoiutrecht.nl/cadeautje-binnen-ons-gezin/ leven meedoen. Kinderen met een beperking willen er net zo goed bijhoren. Tip voor andere ouders: leer je eigen kinderen om mensen met een beperking niet na te wijzen of uit te lachen. Ze zien er misschien wat anders uit, maar zijn verder hetzelfde. Douwe zegt tegen iedereen enthousiast “Hallo!” op straat. Groet hem terug, daar wordt hij heel blij van! Over Karin & Douwe Karin Visser woont samen met haar vriend Roy en hun drie kinderen Bo (15), Douwe (12) en Fien (11) in de Bloemenbuurt. Karin werkt bij de gemeente Utrecht en is actief als bestuurslid bij Solgu. Douwe heeft het syndroom van Down, is slechtziend, heeft ASSkenmerken (Autisme Spectrum Stoornis) en een laag ontwikkelingsniveau (circa 2,5 jaar). Douwe logeert regelmatig bij Hondsrug van Reinaerde. Wonen in de bloemenbuurt is heel leuk. Bij veel ondernemers zijn ze vaste klant: de PLUS (Plantage) en de AH, Optiek Miedema, de HEMA, Fam. Van Rijk, Bagel & Beans en het Dikkertje aan de straatweg. Ze kennen Douwe allemaal en gaan leuk met hem om. Hij wordt volledig geaccepteerd; dat is heel fijn om te merken. Wat is jouw verhaal? 2/4
18 Online Touch Home