de grootste knooppunten te bezoeken – de grote amateurclubs dus – om de beste spelertjes eruit te plukken. Natuurlijk: er zitten ook nadelen aan deze infrastructuur. De intensieve competitie betekent ook dat spelertjes al heel vroeg worden gescheiden in ‘wel talentvol’ en ‘niet talentvol’ – waardoor jongens en meisjes die zich langzamer ontwikkelen, buiten de boot vallen. Het is een grensoverschrijdend thema – waar, wanneer, hoe en waarom kweken sommige plekken wel voetbaltalent, en anderen niet? Wat is beïnvloedbaar, wat niet, hoe bied je gelijke kansen? En moet je wel competitie spelen? Leidt de focus op winnen niet juist tot verkwisting van talent? Overal ter wereld – van Qatar tot Bretagne tot IJsland – stellen opleiders, coaches, en sportwetenschappers zich zulke vragen. Perfect is het Nederlandse systeem dus niet, maar wel effectief, en fascinerend. Daarom staat de Unbreaking News-bus ook geparkeerd op sportpark Middenmeer in Amsterdam. Een van de grote amateurvoetbalterreinen van Nederland, en vermoedelijk een van de grootste broedplaatsen van voetbalsterren wereldwijd. De bus had overigens ook kunnen staan in Rotterdam, dat andere knooppunt van voetbaltalent, in het Zuiderpark, met al zijn amateurclubs. Of in de Bollenstreek, met al zijn schitterende amateurclubs. Of op sportpark De Westmaat, in Spakenburg, waar IJsselmeervogels en Spakenburg elkaar haten (maar stiekem liefhebben). Of in Rozendaal, de gemeente met de meeste voetbalwedstrijden per inwoner (696 wedstrijden per 1000 inwoners). Of in Groesbeek, waar twee topamateurclubs elkaar naar het leven staan, recent vereeuwigd in een documentaire. Of bij VSV ‘31, de eerste club van Vlieland, tot recent de laatste gemeente van Nederland zonder voetbalvereniging. Allemaal dragen ze bij aan dat unicum – de magnifieke Nederlandse voetbalmachine, die door niemand is ontworpen, maar door iedereen is gebouwd, en die zelden geroemd wordt voor wat hij waard is. 14
19 Online Touch Home