De manier waarop jij in een talkshow van Humberto Tan een journaliste meende op de plek te moeten zetten was van een zelfingenomenheid waar ik tenenkrommend naar zat te kijken. Dat je bovendien zegt het probleem van Willem Alexander te begrijpen (iedereen wil met die man op de foto, ik herken dat, want dat willen ze met mij ook!!) deed helemaal de deur dicht. Zo iemand wil je niet als bondscoach. Maar…. de teneur van dit verhaal, ik had het blijkbaar niet goed gezien want je werd wél de nieuwe coach van Oranje. Ik heb me toen eens in een pittige discussie omtrent dit onderwerp laten ontvallen: - wordt van Gaal de nieuwe trainer, dan zou het zomaar kunnen dat ik géén wedstrijden van het Nederlands elftal meer ga kijken! Hoe dichterbij de eerste wedstrijd tegen de Noren echter kwam, hoe ongemakkelijker ik me door deze uitspraak begon te voelen. Het blijft toch Oranje hé! En ook niet onbelangrijk: in je persconferentie(s) leek je een andere weg ingeslagen, je toon was iets milder. Je werd wat toegankelijker, je oogde wat ontspannener, kortom: niet meer die hork van een paar maanden eerder. En dus zat ik bij Noorwegen – Nederland als vanouds voor de buis. eindstand, ’n draak van een wedstrijd die met iets meer onfortuin zelfs verloren had kunnen gaan. Dat lag meer aan de spelopvatting van de Noren dan aan jou, maar toch… Je bleef echter rust uitstralen, redelijk vriendelijk, en zie: de 2e wedstrijd tegen Montenegro was weliswaar nog niet super maar wel met afgetekende cijfers gewonnen: 4-0. Je raakte duidelijk meer in je element. 30
33 Online Touch Home