Gosse Haga Een van de minder leuke dingen van wanneer clubs samengaan is wanneer jarenlange tradities ophouden te bestaan. Dit is daar natuurlijk hét voorbeeld van. De laatste Montanjaar… Ik denk dat iedereen binnen onze club wel op een of andere manier een bepaalde band met dit kenmerkend gèle blèdje heeft opgebouwd. Of dit nu enkel en alleen het clubblad uit de brievenbus halen en vervolgens in de papierbak te gooien is of tijdens een goed wc-bezoek ‘t Moi Menneke proberen te raden is. Iedereen leest het blad op zijn of haar eigen manier! Zelf begon ik het blad echt interessant te vinden op het moment dat destijds ‘t Vieft en ‘t Viert elkaar begonnen te beconcurreren in wie de meest ludieke wedstrijdverslagen kon schrijven. Wedstrijden veranderden in ‘veldslagen’, spelers als Ramon Jaspers veranderden in ‘Ramonaldo’ of Rick Verrijdt kreeg de legendarische bijnaam ‘de Kreupele Gazelle’. Ik keek elke keer uit naar de volgende Montanjaar, naar wat daar weer voor mooie kwatsch in stond. Maar dacht ook: dat lijkt mij mooi om ook in mee te schrijven! Ik begon eerst met wedstrijdverslagen te schrijven voor ‘t Vieft en later nog voor ‘t Viert. Uiteindelijk werd ik door meesterscout Patrick de Bruin ontdekt en aangesproken of ik wellicht interesse had in een eigen column of rubriek in de Montanjaar. Hieruit ontstond de rubriek ‘Een Bewogen Week…’ waarin ik probeerde de voetbalactualiteiten te linken aan onze eigen voetbalclubbie. Een concept wat ik uiteindelijk ruim 6 jaar met veel plezier heb aangehouden. Mijn band met de Montanjaar veranderde daardoor naar een plekje waar ik mijn ei in kwijt kon maar ook waar ik veel trots en plezier uithaalde wanneer bijvoorbeeld iemand opmerkte dat hij/zij echt genoten hadden van het lezen van ‘de Bewogen Week’. Ik wil daarom de mede-redactieleden bedanken voor dit mooie plekje! Ook de “rapen, vouwen en nieten - avondjes” zal ik gaan missen! Hopelijk kan er in de toekomst een doorgang plaatsvinden van een nieuw clubblad wat eigenlijk hoort bij een nieuwe club. 9
12 Online Touch Home