Clubjaar 2017/18 Dorpstuinen in Gambia Met Gert Hofhuis als voorzitter werd de blik in zijn clubjaar verruimd tot ver over de grenzen. Gert herinnerde de club eraan dat er ook aandacht behoort te zijn voor buitenlandse projecten. Zo ook voor het project dorpstuinen Gambia. Het is een voorbeeld van een persoonlijke bevlogenheid die maakt dat een project niet een stille dood sterft in de voorbereidingsfase: “Project dorpstuinen in Gambia (tekst: Gert Hofhuis, voorjaar 2018) Gambia, het kleinste land in Afrika (± 1,8 miljoen inwoners), geheel omgeven door Senegal, één van de armste landen en procentueel het grootste aantal vluchtelingen vanuit Afrika. Eind januari 2017 heeft er een machtswisseling plaatsgevonden die vrij uitgebreid in het nieuws geweest is. Uiteindelijk is dit goed verlopen en is de rust wedergekeerd in Gambia. Begin december ben ik samen met mijn beide oudste zonen wederom naar Gambia geweest. Ik heb daar een aantal projecten lopen, waaronder de realisatie van een dorpstuin. Om dit goed te kunnen doen, maar ook om een stuk begeleiding te kunnen geven werk ik samen met Barbara Somers en Kawsu Sillah. Barbara is Nederlandse en is al langere tijd getrouwd met Kawsu, Gambiaan en geboren op het platteland. Barbara woont en werkt al jaren in Gambia. Twee jaar geleden heb ik geholpen om in een ’n Doky, een dorpje in het binnenland, een dorpstuin nieuw leven in te blazen. De dorpen hebben vaak een gezamenlijk stuk grond, meestal ongeveer ter grootte van een voetbalveld, waar de vrouwen elk een ‘eigen’ moestuin hebben. Dit gaat niet zomaar. Er zijn in ieder geval enkele waterputten nodig (van november tot juni geen regen) en daarnaast is een hek om de grond noodzakelijk. Het hek is nodig omdat anders de loslopende dieren korte metten maken met de gewassen. Maar daarmee is het nog geen garantie voor succes. Een goede organisatie, vaak in de vorm van een commissie, is cruciaal. Wie krijgt welke tuin, gezamenlijke inkoop, welke gewassen worden geteeld, onderhoud aan de tuin, kennisuitwisseling; allemaal zaken waarmee de com122 Druppelen op een gloeiende plaat missie zich bezig houdt. Deze commissie moet gedragen worden door het dorp en belangrijk, de dorpsoudsten. Het moet dus iets van henzelf zijn. Dit maakt het ook lastig om een goede inschatting te maken voor een buitenstaander of het ook echt gaat werken. Daarom is het belangrijk om mensen ter plekke te hebben die deze inschatting kunnen maken. Het hebben van een dorpstuin is erg belangrijk voor een dorp. Hiermee kan voorzien worden in de eigen voorziening van groente en als het goed gaat ook om een deel te verkopen. Zonder tuin, geen of zeer beperkt groente bij de rijst. In ’n Doky was al een waterput aanwezig, zodat de investering in eerste instantie beperkt kon blijven tot een nieuw hekwerk (gaas). Nu, na twee jaar, ziet de tuin er prima uit en loopt de organisatie goed. Er is zelfs een wachtlijst voor de tuin. Er is echter maar één waterput die aan het einde van de tuin zit. Het water moet met emmertjes ongeveer 10 meter naar boven gehaald worden, waarna het nog in teilen tot een afstand van 100 meter op de hoofden van de vrouwen getransporteerd moet worden. Nu de tuin goed werkt is het tijd om een tweede waterput te maken. Met de plaats hiervan wordt al rekening gehouden dat de tuin volgend jaar eventueel groter gemaakt kan worden. Tijdens mijn verblijf heb ik de kosten voor het maken van een waterput (€ 1.300,-) toegezegd en is men in januari ook begonnen met het maken van de put. Eind januari was deze al klaar en de put is nu volop in gebruik. Zie hiervoor de foto’s. De vrouwen zijn enorm blij!
123 Online Touch Home