Column Anton Door: Jos Verhoeven Directeur Start Foundation Hij zat al aan tafel toen ik binnenkwam. Een markante kop. Een massief lijf. Handen als kolenschoppen. De eerste handdruk is stevig, maar niet intimiderend. ‘Anton Westerlaken’, zegt hij, terwijl hij me doordringend aankijkt. Zijn stemgeluid contrasteert met zijn fysieke verschijning. Zachter, ritmischer en hoger van toon dan verwacht. Negen jaar later is hij er niet meer. Ingehaald door het noodlot. Afgelopen voorjaar overleed hij, slechts 62 jaar oud. Acht jaar lang was hij onze voorzitter. Een bijzonder mens. Zijn volle lippen proestten als we weer eens een bestuurder de gordijnen injoegen. Al te behoudende bemanningsleden dirigeerde hij soepel van boord. ‘Iedere organisatie, en ook de samenleving, heeft een paar stinkdieren nodig’, zo vatte hij onze rol op niet de meest charmante wijze samen. Hij was vaak scherp als een mes, met een vanzelfsprekende nonchalance. ‘De overheid zorgt wel voor zichzelf, laten wij ons richten op het ondersteunen van mensen’, zo beëindigde hij ooit een discussie. Hij schonk vertrouwen en had vertrouwen. Bracht ons van de puberteit naar volwassenheid zonder het bijbehorende aangepaste gedrag. In ons hart dragen we hem voor altijd mee. 2 Start Foundation – Baanbreker nr. 3 2017
3 Online Touch Home