Niet te geloven! Overheid en beleid Universiteit discrimineert op leeftijd Tekst: Marjan Agerbeek Illustratie: Idris van Heffen Politicoloog Matthijs Hisschemöller vindt in 1992 een fijne baan bij het dan nog zelfstandig functionerende Instituut voor Milieuvraagstukken van de Vrije Universiteit (VU). Ruim twintig jaar later wordt hij ontslagen vanwege zijn leeftijd. De eerste rimpelingen komen als het Instituut voor Milieuvraagstukken wordt ondergebracht bij de faculteit voor Aarden levenswetenschappen. Hisschemöller krijgt een directeur die hem belemmert in de uitvoering van zijn onderzoek. Gelukkig vertrekt deze na enige tijd en Hisschemöller denkt weer lekker aan het werk te kunnen gaan. Maar dat loopt anders. Het is 2014 en Hisschemöller is na 22 jaar trouwe dienst bijna 58 jaar. De faculteit moet reorganiseren en velen verliezen hun baan. Ook Hisschemöller. Hij slaat aan het rekenen en ontdekt dat de reorganisatie 57 procent van de 55-plussers hun baan kost. Terwijl bij een leeftijdneutrale uitvoering dit 27 procent zou moeten zijn. Leeftijdsdiscriminatie? De VU noemt het de keuze voor ‘toekomstbestendige onderzoeksgroepen met voldoende kritische massa’. Hisschemöller gelooft het niet, en met hem elf andere collega’s. Ze worden gewoon geloosd omdat ze te duur zouden zijn. De twaalf stappen naar het College voor de Rechten van de Mens. In mei van dit jaar bepaalt het college dat de VU zich inderdaad schuldig heeft gemaakt aan leeftijdsdiscriminatie. De universiteit heeft niet geprobeerd onevenredig veel ontslag van 55-plussers te voorkomen. Wat heet, het lijkt er verdacht veel op dat juist de functies van ouderen ‘specifiek’ zijn verklaard, waardoor ze buiten het afspiegelingsbeginsel konden worden gehouden. De VU kan wel zeggen dat er objectieve gronden zijn gehanteerd, maar het effect is dat onevenredig veel 55-plussers hun baan ver liezen. Dat is discriminatie en bij wet verboden, aldus het harde oordeel van het college. Helaas is het college een tandeloze tijger. Een uitspraak is niet bindend, van de wederpartij wordt verwacht dat de zaak wordt herzien. In 80 procent van de gevallen gebeurt dat ook, maar de VU houdt vooralsnog het been stijf, vertelt Hisschemöller. Wel zijn de twaalf baanbrekers in juni eindelijk uitgenodigd voor een gesprek, wat de universiteit al die jaren heeft geweigerd. Hisschemöller: ‘We hebben heel duidelijk gemaakt dat de VU consequenties moet trekken uit het oordeel van het college. De ontslagen zijn wat ons betreft van tafel.’ De universiteit heeft bij het ter perse gaan van dit nummer nog niets laten horen. Kent u ook een Niet-te-geloven kwestie? Laat het ons weten! Mail naar baanbreker@startfoundation.nl 24 Start Foundation – Baanbreker nr. 4 2016
25 Online Touch Home