Hoe vinden jullie het om bij Koninklijke Ahrend te werken? Naam: Anke Kuster en Tonny Vos Functie: technisch medewerksters In dienst sinds: respectievelijk 2001 en 2006 Arbeidsbeperking: lichamelijke klachten ‘Wij hebben best een grote verantwoordelijkheid. Als er iets niet klopt aan een meubel, gaan we er achteraan of lossen we het zelf op.’ Tonny: ‘Ik kan ook afgekeurd thuis gaan zitten, maar dan zou ik mijn collega’s ontzettend missen.’ Anke: ‘Van dit werk word ik gelukkig. Thuis komen de muren op mij af.’ van het nieuwe bedrijf en de mogelijkheid een praatje te maken met de directie van Ahrend. ‘Dat gaf gelijk een goed gevoel’, zegt communicatieadviseur Presikhaaf Bedrijven Wim Kruyswijk. Het was niet voor het eerst dat Ahrendgezichten zich in de kantine meldden. Gedurende het hele overnameproces is er door beide partijen bewust veel aandacht geweest voor de communicatie met de medewerkers. Sterken en zijn collega’s waren er meermalen om te praten met de mensen, op ‘kantinebijeenkomsten’ uit te leggen wat het doel van de overname was, en wat de plannen van Ahrend waren. Dat de nieuwe baas verstand heeft van schoolmeubilair en dat Presikhaaf blijft begeleiden, stemde positief. ‘Uiteindelijk’, zegt Wim Kruyswijk van Presikhaaf, ‘draagt iedereen trots de nieuwe hesjes van Ahrend.’ Begeleiding Dat Presikhaaf de medewerkers uit de sociale werkvoorziening blijft begeleiden, was een voorwaarde van Ahrend. Sterken: ‘Wij zijn daar niet voor opgeleid.’ In de overeenkomst is ook opgenomen dat er voldoende gekwalificeerde medewerkers uit de doelgroep beschikbaar zijn. Daar maakt Sterken zich wel zorgen over. ‘Alhoewel hier sprake is van privatisering, is er aan het wezen van het bedrijf zelf niets veranderd en houden de medewerkers hun SWindicatie. Het is de taak van de overheid om dergelijke bedrijven ook in de toekomst te blijven stimuleren of belonen door hun een voorkeurspositie te geven.’ Schoolvoorbeeld Schaalvergroting, efficiency en verlaging van het ziekteverzuim zijn de plannen waarmee Ahrend de samenwerking is aangegaan. Presikhaaf heeft vertrouwen in de toekomst. ‘In elke situatie is het belangrijk om rendabel te zijn. We zouden zelf ook een efficiencyslag hebben moeten maken, maar ondernemen moet je nu eenmaal aan ondernemers overlaten’, merkt Wim Kruyswijk op. Eugène Sterken ziet het als de taak van Ahrend de SW’ers ‘een zo stabiel mogelijke werkstroom’ te bieden. Hij stelt zich voor dat in rustige perioden ander werk uit de NV naar Arnhem kan worden gebracht. ‘Een van de ideeën is om in het kader van de circulaire economie de retourstroom van meubelen via Presikhaaf te organiseren.’ Sterken vindt de strategische samenwerking een schoolvoorbeeld van hoe het bedrijfsleven de Participatiewet op grote schaal kan invullen. ‘De primaire reden van overname moet zijn dat je het product interessant vindt en kunt uitbouwen. Als dat het geval is, overwin je als ondernemer de hobbels.’ Overheid en beleid Tijd nemen De overname van Presikhaaf Schoolmeubelen door Ahrend was feitelijk een privatisering: en dat kost tijd, zo hebben beide partijen ervaren. De gesprekken hebben achttien maanden geduurd, onder meer door het besluitvormingsproces bij de elf aandeelhoudende gemeenten. Sommige waren bang dat Ahrend het bedrijf na de overname snel zou afbouwen. ‘Je moet je in zo’n proces niet laten afschrikken door de politiek, die weerbarstig kan zijn’, adviseert Eugène Sterken van Ahrend. ‘Neem voldoende de tijd, formuleer je standpunten helder en zorg ervoor dat je met beslissers aan tafel zit. Dan kom je er wel.’ Start Foundation – Baanbreker nr. 1 2016 9 »
10 Online Touch Home