34 \ Juridisch kader Omdat SIB’s in de regelgeving niet bestaan en er weinig ervaring met en kennis over deze vorm van samenwerking en financiering zijn opgedaan, organiseren gemeenten/overheden de SIB vaak binnen de kaders van de traditionele subsidieregelingen. Daardoor kan de SIB een verkapt subsidieproduct worden. De angst voor ‘aanbestedingsregels’ (mogen we wel een SIB uitschrijven zonder aan te besteden?) kan voor juridische onduidelijkheid zorgen, ook al is bij de eerste SIB’s gebleken dat dit geen reëel probleem is. Voorwaarden De interne organisatie en de verdeling van verantwoordelijkheden bij een gemeente/overheid zijn erg belangrijk. Komen de kostenbesparingen terecht bij de afdeling die financiert? Zo zijn er gemeenten waarbij de uitkeringen uit een andere pot worden gefinancierd dan de toeleidingstrajecten. En als de SIB wordt gefinancierd uit de toeleidingstrajecten, komt de besparing (minder uitkeringen) een andere begrotingspost toe. Kortom: een SIB vraagt van een overheid verder te kijken dan budgettaire en begrotingstechnische grenzen. Bij een SIB is de overheid niet de (enige) verantwoordelijke of oplosser van maatschappelijke problemen: andere partijen zijn gelijkwaardige partners, dus het inrichten van een goed partnerschap is van groot belang. De overheid is niet meer de ‘opdrachtgever’, en dat vraagt een andere houding.
37 Online Touch Home