kom ik tweemaal ’s middags en tweemaal ’s ochtends, voor een groot deel om Jaimy uit te laten. Jaimy is een Mechelse herder met gebruiksaanwijzing, die door vaste mensen wordt uitgelaten. Dat geeft haar houvast. Hoe ervaar jij de band met Jaimy? Voor mij is het leuk om een intensieve band met een hond als Jaimy op te bouwen, maar ik loop ook graag met andere honden hoor. Juist de afwisseling spreekt me aan. Jaimy is een slimme hond, die het je tijdens het wandelen knap lastig kan maken. Zo heb ik regelmatig op straat met haar moeten onderhandelen over de lijn, van wie is die lijn precies? Zij probeert de controle te nemen, en het is aan mij om haar rustig duidelijk te maken dat ik de baas ben en blijf. Voor mij is dat echt een uitdaging, want ik kan best nerveus worden. Maar ik leer veel van hondenverzorgster Marianne die me tips geeft en met me oefent. Ik leer dus veel van Jaimy, maar ik lach ook erg om haar, ze is echt grappig. Bijvoorbeeld als ze ‘s middags samen met husky Conan op het bos mag raggen. Ze stormt dan op hem af in een poging eens flink op hem in te beuken, maar hij is haar met zijn wendbare lijf telkens te slim af. Ze blijft proberen, rent echt de poten uit haar lijf. Heb je zelf een hond of kat? Jazeker, onze Kobus komt uit een grote groep katten die in 2014 in het asiel terecht kwam. Eigenlijk wilde ik een hond, en zocht daar alvast een kat bij. Alleen is die hond er nooit van gekomen. De eerste dag dat Kobus de tuin aan het verkennen was, besloot de buurkat hem onverwacht vanaf de muur te bespringen. Arme Kobus schrok zó erg dat hij het kattenluik kapot rende, en zich rillend op de wasmachine verschanste. Hij kwam er de hele dag niet meer vandaan. Sindsdien is de buurkat wel zijn beste vriend, ze roepen elkaar als ze op pad willen gaan of willen stoeien. Je neemt na 12 jaar afscheid van de Beestenbende. Hoe kijk je op die periode terug? Ooit ben ik de redactie ingerold, ik denk dat ik wel eens kopij inleverde via de brievenbus die toen in de hal hing. Ik schrijf graag en ik was nieuwsgierig naar wat er zich achter de schermen van het asiel allemaal afspeelde. Als redacteur zoek je dat uit, en ga je op zoek naar verhalen over het asiel en de mensen die er rondlopen. De laatste jaren is de Beestenbende er wel op vooruit gegaan, qua uiterlijk, maar ook in kwaliteit van de artikelen en de organisatie van totstandkoming. En duurzaamheid is ook voor de Beestenbende een thema geworden. Voelt u zich bij Stevenshage betrokken en zou u ook wel voor de Beestenbende willen schrijven? Laat het ons weten via: beestenbende@dierenasielleiden.nl Beestenbende Voorjaar 2021 | Nummer 1 | 13
14 Online Touch Home