Mensenwerk Maak kennis met Nic Door Laura Lancée, vrijwilliger bij Dierentehuis Stevenshage Stel, je werkt bij de Dierenbescherming en je hebt thuis twee husky’s. Zou je dan ook nog een middag in de week bij Stevenshage honden gaan verzorgen? “Ja!”, antwoordt vrijwilligster Nicole volmondig “want het is leuk, leerzaam en betekenisvol om met andere honden en mensen te werken.” Vuurwerk En dat meent ze: al in 2004 begon ze met het uitlaten van honden op de zaterdagmiddag, al is ze er wel een paar jaar tussenuit geweest. “Ik ben acht jaar niet op Stevenshage geweest, omdat wij zelf een hond adopteerden en dit niet in onze werkweek paste. Zij was een uit de broodfok geredde border collie, getraumatiseerd en angstig. Helaas is juist zij niet zo lang bij ons geweest, op een slechte dag schrok ze zo hevig van vuurwerk dat ze vluchtte. De Dierenambulance trof haar twee dagen later dood aan en kon ons dankzij haar chip identificeren. Heel erg triest. Enige tijd later kregen we Koda, een kruising husky met Australian cattledog. Een handvol hond, zeg maar, met een behoorlijk karakter, maar waar we later mee konden lezen en schrijven. Ze is de reden dat mijn man een grote husky-fan is geworden.” Twee husky’s Na Koda’s overlijden pakte Nicole haar wekelijkse uitlaatrondjes weer op. Ze was intussen verhuisd naar een huis met een grotere tuin, en met haar nieuwe parttimebaan als controller bij de Dierenbescherming had ze een dag extra in de week beschikbaar. Tijd voor een nieuwe hond, liefst een husky! Het werd Max, een teefje husky-malamute mix. “We kregen Max in het vizier via een stichting die husky’s opvangt en herplaatst. Volgens hen kon ze goed met andere honden opschieten, en dat klopte ook, deels. Met sommige honden gaat het goed, maar als het niet klikt, laat Max dat heel luidruchtig en met het nodige machtsvertoon horen. En ze is van een fors formaat, dus op zo’n moment moet je stevig in je schoenen staan.” Het was dus goed opletten toen Nicole en haar man besloten een tweede hond in huis te nemen. Koko, een husky die uitgerekend op een zaterdagmiddag bij Stevenshage binnenkwam bleek de perfecte match. Lang verhaal kort: Nicole durfde het aan, Max zag het zitten en sindsdien wonen ze allemaal samen. Honden uitlaten “Nog steeds kom ik graag bij Stevenshage. In de middag lopen we vooral veel met de honden, en maken alleen kennels schoon als het nodig is. Ik loop graag buiten door de buurt en langs het Valkenburgse Meer. Voor de afwisseling neem ik soms een groepje mee op het hondenbos. Als alle honden weer terug in de kennel zitten, krijgen ze eten en dan gaan de deuren dicht tot de volgende ochtend.” Stevige staffords Nicole vindt het vooral leuk om met stevigere honden te 12 | Nummer 4 | Beestenbende Winter 2021
13 Online Touch Home