Seniorenvereniging HLMRMEER NOORD “MEER-SENIOREN” October-November [61] Toen was geluk heel gewoon / Wasdag, toen & nu Een gelukkig gevoel beschermt ons tegen ziekte en stress. Is geluk maakbaar? Jazeker, door opgelegde druk en daaruit voortkomende stress te vermijden. Vroeger hadden we niet veel keuze. Vaak ging je het werk doen dat je vader ook deed. Als vrouw trouwde je en zorgde voor de kinderen. Dat was niet altijd zaligmakend, maar de beperkte keuze maakte het leven wel eenvoudig en overzichtelijk. Vandaag de dag kunnen we het leven “maken”. We nemen ook vaak geen genoegen met minder. We 'moeten' ook meer van onszelf: een betere opa of oma zijn, een betere partner, een betere bucketlist, beter bewegen en betere maaltijden. Die druk bezorgt ons stress. Als we dan kijken op Instagram, Facebook en Linkedin wordt de druk nóg groter. Andermans leven lijkt altijd beter, mooier en succesvoller. De eerste stap op weg naar meer innerlijk geluk, ve is proberen ofm minder druk op jezelf te leggen. Wat heb ik nu? Griep, een rkoudheid, Corona? (I) “Ja, maar ik voel me écht minder gelukkig'', hoor ik u al zeggen. Tja, een gevoel van ontevredenheid of ongeluk is een serieus signaal. Het betekent dus dat er iets in uw leven is, dat u graag wilt veranderen. Proberen om er achter te komen wat dat is? Ach, diep van binnen weten we het meestal wel: het is gewoon zaak om een bepaald patroon te doorbreken. Dat kost wat moed om even door te zetten, maar dan heb je het wel onder controle in je eigen leven. Goed eten, beter slapen, veel bewegen, genoeg vrije tijd nemen, minder sociale media kijken, lief zijn voor jezelf en iets voor een ander doen geven meer geluksgevoel. U kunt ook regelmatig een meditatief moment inlassen door een kaarsje op te steken en te relativeren op uw gedachtepatronen. Wasdag, toen en nu Weet u het nog?? Maandag wasdag – maar eigenlijk begon die al op zondag. Op zondag stond er in de tuin een grote zinken wasteil met water en soda. Daar werd de witte was in geweekt. Tegen de avond werd er een plank over de teil gelegd. Het wasgoed werd er overheen gehangen om uit te druipen. Na het avondeten werd er een krant op tafel gelegd en kwamen de bietenschaaf en een stuk sunlightzeep tevoorschijn. Met de schaaf werden er grote vlokken zeep geschaafd. Een grote wasketel werd gevuld met water en daar werd de geschaafde zeep doorheen geklopt. De ketel werd op het fornuis gezet. Vader stak voordat hij naar zijn werk ging om 5 uur 's morgens het gas aan en als de kinderen naar school gingen kon moeder aan de was beginnen! De stukken werden goed geboend op een wasbord en door de wringer gehaald. Dat gebeurde allemaal buiten, zomer en winter. Daarna werd de was twee keer gespoeld in koud water. Bij de witte was werd bij het laatste spoelwater een dotje blauw gedaan. De was werd er prachtig wit van. Weer door de wringer en dan aan de waslijn. In de winter, als het vroor, werden de lakens voor de kachel gedroogd op een houten wasrekje dat om de kachel heen stond. Op een gegeven moment werd, tot grote vreugde van moeder een VELO wasmachine aangeschaft. Een houten kuip met daaronder een elektromotor die met een aandrijfriem de boel in beweging bracht. Wat een vooruitgang, wat een luxe! De VELO is natuurlijk niet te vergelijken met de apparaten van nu met al die uitgebreide programma's van wassen op 90 graden tot de fijnste wasprogramma's voor delicate stoffen. De was kan zo goed gecentrifugeerd worden dat hij bijna droog is. Het laatste beetje vocht verdwijnt in de wasdroger die de was naar keuze strijk-,kast- of kurkdroog blaast. Jammer dat er nog niet automatisch gestreken wordt...... bron: Het magazine Nestor van de KBO [ 6 ]
7 Online Touch Home