11

Ilhan Tekir, Roodbroek én gemeenteraadslid: ‘Unitas is een club om trots op te zijn’ Ilhan Tekir is namens D66 actief in de Gorcumse gemeenteraad, maar hij is toch vooral ook een echte Roodbroek. Sinds dit jaar is hij weer een trots lid van de vereniging. Door: Tim Hartman Heel zijn jeugd voetbalde Tekir bij Unitas. Hij speelde samen met jongens zoals Christiaan Perrier, Kamal Ettaoufiki en Boudewijn Venekamp, zo herinnert hij zich nog goed, ,,Gouden tijden”, zo vertelt de man die naar eigen zeggen zeer multifunctioneel inzetbaar was. ,,Ik kon overal wel een beetje van waarde zijn. Het liefst was ik aanvallende middenvelder. Vooral aanvallen en een beetje verdedigen waar nodig. Ik weet nog dat ik in de eerste jaren met Kamal en Christiaan steeds om de beurt wel een goaltje meepikte. Bij hen is het uiteindelijk nog iets harder gegaan dan bij mij, haha. Alleen als mijn vader kwam kijken was ik ontzettend zenuwachtig. Dan bakte ik er helemaal niets meer van.” Tekir reikte zelfs tot het eerste zaterdagelftal met jongens zoals Mohamed Boukrouche, Hans Bos en Ferhat Kaya. Vol trots pakt hij een van de vorige edities van de Unitasser erbij. ,,Kijk”, zo laat hij zien. ,,Dit was de promotiefoto voor het zaterdagteam uit 2004, dat toen net was opgericht. ‘Unitas-zaterdag 1. We hebben inmiddels ook een zaterdagteam actief. De resultaten zijn nog niet zo positief, maar de doelpunten komen vanzelf voor dit zeer jeugdige team. Kom ze ook eens steunen’, zo leest hij voor. ,,Ik heb ook een paar wedstrijden meegedaan met Unitaszondag, maar het was snel duidelijk dat dat hem voor mij niet ging worden. Ik vond voetbal heel leuk, maar voetbal was niet per se dominant in mijn leven. Sport was vooral een uitlaapklep. Verstand op nul en gaan”, aldus Tekir, die vooral ook bezig was met school en zijn maatschappelijke carrière. ,,Mijn ouders zijn ook altijd maatschappelijk actief geweest. Dat is er met de paplepel ingegoten”, vertelt Tekir, die een glansrijke voetbalcarrière dan ook niet op nummer één van zijn lijst met ambities had staan. ,,Op zaterdag speelde ik Na twee jaar in het eerste elftal van Unitas-zaterdag ruilde Tekir het veldvoetbal in voor zaalvoetbal. Daarmee zegde hij ook zijn lidmaatschap bij Unitas op. Toen hij onlangs met zijn D66-fractie op bezoek was bij zijn oude club, kon hij niet laten. ,,Ik zei meteen: ‘Kom maar op met dat formulier!’. Ik heb destijds mijn lidmaatschap beëindigd, maar heb altijd in gedachten gehouden dat ik ooit terug wilde keren als lid. Ik voel mezelf een echte Roodbroek. Ik heb hier heel leuke herinneringen en Unitas is een mooie club om trots op te zijn, een club van naam en faam, waar altijd alles goed geregeld is. Daar wilde ik weer onderdeel van uitmaken. Ik zie ook dat het bestuur nog altijd bezig is om de club vooruit te brengen. De club bruist nog steeds dus het was nu het moment om terug te keren. Wel als niet-spelend lid, hoor.” Toch sluit Tekir niet uit dat hij weer eens de voetbalschoenen uit het vet haalt. ,,Wellicht bij 7-tegen-7 of het Walking Football. Dan trek ik met alle liefde die rode broek weer aan.” Gemeenteraadslid Zoals gezegd is Tekir naast Roodbroek ook gemeenteraadslid voor D66 en het doet hem pijn om te zien hoe sportverenigingen zoals Unitas met veel uitdagingen te maken krijgen. ,,Uiteraard nu met de energiecrisis, maar ook qua vrijwilligers. Je ziet vaak dat een paar sterke schouders de vereniging dragen”, aldus Tekir, die zijn liefde voor Unitas en zijn politieke werk uitstekend kan scheiden. ,,Unitas hoeft er geen voordeel of nadeel van te ondervinden dat ik raadslid ben. Het is heel belangrijk dat je als raadslid jouw werk voor iedereen in Gorinchem doet. Wat dat betreft hebben voetbal en politiek ook dingen met elkaar gemeen. Je moet samen, als team, iets proberen te bereiken. Maar natuurlijk helpt het wel als je als raadslid midden in de samenleving staat en dingen signaleert. Zijn er zorgen binnen het verenigingsleven? Dan is het belangrijk om daar direct naar te handelen.” met allemaal jongens met wie ik in de jeugd had gevoetbald terwijl bij Unitas-zondag bijvoorbeeld iemand als Sonny Silooy, die nog bij Ajax speelde, in het team stond. Dat was voor mij gevoelsmatig een ver-van-mijn-bed-show. Unitaszondag, daar speelden de krenten uit de pap.” 11

12 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication