46 Othman Bouchaten heeft zijn eerste volledige seizoen als coach van Unitas-zaterdag achter de rug. In de nacompetitie kwam de ploeg van de 24-jarige coach nog net tekort voor een stap naar de derde klasse, maar dat de weg omhoog is ingezet is wel duidelijk. Door: Tim Hartman Na een verdienstelijke derde plek was vorig seizoen in de nacompetitie OSS’20 een maatje te groot voor Unitas. Bouchaten weet wel waar het aan lag: ,,We misten de arrogantie. We straalden niet uit dat wij een goede ploeg zijn. Dat is nog een stap die we moeten zetten: mindset en vertrouwen”, zo legt de coach uit. Zijn ambities met de ploeg steekt hij dan ook niet onder stoelen of banken. ,,Wij moeten uitstralen dat we de beste ploeg in de vierde klasse zijn. In de slotfase van het vorige seizoen hadden we dat wel en zetten we een goede reeks neer, maar in de nacompetitie zag je toch weer wat twijfels.” een bijveld in Hellouw klinisch met 0-2 te winnen.” Bouchaten stapte twee seizoenen geleden, vlak na de winterstop, in als coach van Unitas-zaterdag. Zijn visie is sindsdien onveranderd, zo geeft hij aan. ,,We willen verzorgd voetbal spelen. Heel veel mensen waren vorig seizoen sceptisch: ‘Kan dat wel in de vierde klasse?’ Misschien hebben ze gelijk dat het soms wat overdreven is, maar ik geloof daarin. Als je het voetballende aspect goed uitvoert kan je dat ook in een fysieke vierde klasse doen. Het heeft tijd gekost, maar we hebben vorig seizoen daardoor wel een mooie reeks neer kunnen zetten”, aldus Bouchaten, die de scepsis op het begin wel snapte. ,,We komen van heel ver. Toen ik ingeloven er niet in en gaan alsnog naar een andere club. Dan houden wij dus alleen jongens over die echt geloven in Unitas-zaterdag 1.” Othman Bouchaten (24): ‘Wil niet zeggen dat ik de beste ben, maar ik geloof wel dat ik kwaliteiten heb’ Dit seizoen wil Bouchaten wederom voor promotie naar de derde klasse gaan. ,,Je merkt in interviews en aan andere trainers dat wij favoriet zijn. Dat is mede door vorig seizoen. Wij moeten die druk omarmen en er niet voor weglopen. Druk is een privilege, want er zijn ook genoeg ploegen die nergens voor spelen. We moeten uitstralen dat we kampioen willen worden. Met Achraf Chentouf erbij is er nu ook aandacht voor het mentale gedeelte. Dat is in de vierde klasse heel belangrijk. We wonnen dit seizoen met 0-2 op bezoek bij ASH. Mensen snapten mijn vreugde niet, maar het is niet makkelijk om op stapte stond Unitas één na laatste in de vierde klasse en ze stonden op het punt het lachertje van de regio te worden. Inmiddels is de sfeer veel beter, is er doorgeselecteerd en valt qua voetbal en randzaken alles een beetje op z’n plek.” Wat is de grootste kentering geweest binnen Unitas-zaterdag? ,,Toen ik net begon, waren er jeugdspelers die niet met ons wilden spelen, maar alleen met de zondagtak. Nu zijn er volop jongens die in Unitas-zaterdag 1 willen spelen. De mindset is helemaal veranderd. We hebben een plan en een visie en alles wat we nu doen, daar zit een idee achter. Sommige jongens geloven erin en sommige jongens Hoe bevalt het om hoofdcoach te zijn? ,,Het vreet veel tijd, ook omdat ik nog bij Unitas-zondag betrokken ben. Maar bij alles wat ik doe probeer ik het maximale eruit te halen. Ik werk niet op basis van niveau. Ik doe de dingen niet op vierdeklasseniveau, ik doe het maximale en dat verwacht ik ook van de jongens. Ik gebruik videobeelden, houd één-op-één-gesprekken en de jongens kunnen me altijd bellen of appen. En als het dan even iets minder gaat, zoals bij de start van vorig seizoen, dan hoor je dat direct in de stad. ‘Je zou toch meedoen om het kampioenschap?’. Dat is wel anders dan wanneer je een jeugdteam traint. En als het beter gaat, hoor je weer ‘Dit seizoen gaat het gebeuren!’ Dat is het opportunisme van het voetbal en is ook het mooiste wat er is. Het bevalt me dus heel goed. Ik ben een kind van de club en het voelt hier als thuis.” Wat heb je over jezelf geleerd in het eerste anderhalve seizoen? ,,Ik krijg wel eens de feedback dat ik heel druk ben langs de lijn, maar de jongens kunnen dat wel hebben. Hoe langer je trainer bent, hoe meer situaties je meemaakt en hoe meer je de rust kunt bewaken. Ik praat veel met collega-trainers en de technische commissie zegt wel eens wat dus dat zet je soms wel aan het denken. Ik heb nog steeds veel te leren en ik zit ook zeker niet in een tunnelvisie. Ik wil me als coach ontwikkelen, in de breedste zin van het woord.” Hoe reageren collega-coaches op het feit dat je nog zo jong bent? ,,Een collega-trainer heeft wel eens gezegd: ‘Jij komt net kijken dus houd je mond maar even’. Ook op de cursus voor UEFA B ben ik altijd de jongste.
47 Online Touch Home