Een wandeltocht van contrasten door Nationaal Park Hunsrück-Hochwald Langs ruige rotsformaties, betoverende beukenbossen en liefl ijke weiden VAN ONHEILSPELLEND OGENDE ROTSFORMATIES TOT ONEINDIG LIJKENDE WOUDEN MET VRIENDELIJK KABBELENDE BEEKJES: DE TOCHT DOOR HET NATIONAAL PARK HUNSRÜCK-HOCHWALD ZIT VOL CONTRASTEN. Langweiler Op de donkere humuslaag glinsteren de laatste sneeuwresten en de ijspegels aan de rotsen druppelen langzaam naar hun einde. De lente is pas nieuw en moet zich nog laten gelden. Schoorvoetend dienen de eerste tekenen zich aan: een frisgroene graspol hier, piepkleine knoppen daar. ■ OSCARINE VONK Met als startpunt Langweiler, een slaperig dorpje met een enkel vakwerkhuisje en een goudkleurig haantje op de toren, is het eerste stuk in neerwaartse richting. Op een handvol slaperige koeien na zijn de weiden op de brede, glooiende bergruggen leeg. Een onzichtbaar pad voert over wintermoe gras. Voor wolverlei, waar dit gebied bekend om staat, is het nog te vroeg maar in de zomer kleurt deze plant de vlakten geel. NATUURLIJK BLIJVENDE NATUUR Achter een strook opeengepakte hazelaars strekt een omgeploegd veld zich uit. Met de roofvogelpalen eromheen houdt deze boer de muizen van zijn gewassen weg. Verderop een hoge bosrand die het Nationaal Park HunsrückHochwald aankondigt. Geopend in 2015 is dit het jongste nationale park in Duitsland en met het motto ‘Laat de natuur natuurlijk blijven’ ook het meest ambitieuze. Eeuwenlang heeft de mens de natuur in dit gebied naar zijn hand gezet, maar nu is het tij aan het keren. Weg van de houtkap, terug naar het oerbos. De snelgroeiende, maar uitheemse den – lieveling van de houtkapindustrie – moet plaats maken voor de beuk die oorspronkelijk de bergfl anken bewortelde. Ook de drooggelegde hoogvenen – dennen houden niet van natte voeten – krijgen weer nieuw leven ingeblazen. Terug naar de route die langs een kleine grot in een loofbos voert. Volgens het bord huist achter het ijzeren hekwerk een veelsoortige vleermuizenkolonie. Ons getuur in de donkere, vochtige schacht levert niks op. We doorkruizen een liefl ijk beemd, omringd door bomen en heuvel toppen. Het pad voert langs een forellenmeertje met een geruisloze brigade sportvissers. Daarna volgt een fl ink stuk naaldbos: kaarsrechte, dicht op elkaar staande dennen die hun kronen hoog de hemel insteken. KWARTSIETBLOKKEN DOOR DE ZWAARTEKRACHT RICHTING HET DAL GEROLD 12 ‘te voet’ speciale bijlage over Duitsland © KlausPeter Kappest
13 Online Touch Home