WAT IS SABBAT? Wist je dat God een tijd in jouw agenda wil reserveren voor een wekelijkse ontmoeting met hem? In het Oude Testament werd deze afspraak de sabbat genoemd (Hebreeuws: sjabbat). Het idee begon bij de schepping (Gen 2:1-3) en werd officieel ingesteld na de uittocht van Israël uit Egypte (Ex.20:8-11). De Hebreeuwse term sjabbat spreekt van “rust” (Gen.2:2). Elke week, van zonsondergang op vrijdag tot zonsondergang op zaterdag, droeg God zijn volk Israël op om hem te eren en deze tijd apart te zetten van de chaos en afleiding van het dagelijks leven. Doordat ze die dag anders invulden dan alle andere dagen zouden de Israëlieten aan bepaalde dingen denken. Ten eerste werden ze eraan herinnerd aan het feit dat God rustte nadat hij de chaos van aarde en water had veranderd in een bewoonbare plaats voor de mensheid (Gen.1:2;2:1-3). Hij kwam naar de aarde om met zijn menselijke familie in de Hof van Eden te wonen (Gen.3:8; Ez.28:13; 31:8,9; Jes.51:3). Ten tweede herinnerde de sabbat Israël eraan hoe God opnieuw heerste over het water toen hij de Rode Zee scheidde om zijn volk te bevrijden van de farao en de goden van Egypte. Hij zou hen naar het huis brengen dat hij voor hen had voorbereid en hen redden van alle bovennatuurlijke machten die op hun vernietiging uit waren. Door de sabbat te gedenken, herinnerde Israël zich wie echt de God is die boven alle goden staat, de meester van de schepping, en dat deze machtige God hen had liefgehad voordat hij hen de wet gaf (Deut.7:7-8). Israël hoefde Gods liefde niet te verdienen, alleen erin te rusten. De sabbatsrust herinnerde hen eraan hoe God een hand had in hun oorsprong, in wie ze waren en wat hun bestemming was. Jezus en zijn discipelen vierden de sabbat, de zevende dag van de week. Na de opstanding eerden Joodse volgelingen van Jezus de sabbat, maar begonnen na verloop van tijd elkaar te ontmoeten op de eerste dag van de week, de dag van de opstanding (Matt.28:1; Hand.20:7; 1 Cor.16:2). De nieuwtestamentische gelovigen, zowel joden als heidenen, beschouwden deze dag als “de eerste dag van de sabbatsrust” (de letterlijke Griekse formulering in Handelingen 20:7; 1 Kor.16:2). Ze brachten het idee van de sabbat in verband met wat Jezus deed aan het kruis. Zoals het boek Hebreeën ons leert is Jezus onze sabbatsrust: Omdat wij echter geloven, gaan we binnen in de rust waarvan eerder sprake was… Er wacht het volk van God dus nog steeds een sabbatsrust. En wie is binnengegaan in zijn rust, vindt rust na zijn werk zoals God na het zijne. (Heb.4:3,9-10 NBV) We hoeven niets meer te doen om als kind van God aangenomen te worden in zijn gezin. We zijn heel in Christus, gelijkwaardige leden van dezelfde familie, niet op basis van onze prestaties, maar op basis van de volmaakte gehoorzaamheid van Jezus toen hij vergeving en redding voor ons bewerkstelligde aan het kruis. Daar mogen we in rusten. WAT IS HET SABBATSDINER? Vandaag de dag komen we als kerk op zondag samen voor aanbidding en het woord van God. We zijn het gevoel kwijt van wat de sabbat betekende. Daarom moeten we die betekenis herontdekken. Het sabbatsdiner is een prachtige manier om het concept van rust en vrede met God te herstellen in onze gezinnen. Sjabbat is het Hebreeuwse woord dat in het Nederlands is vertaald als ‘sabbat’. Door het sabbatsdiner erken je en gedenk je de vreugdevolle rust van de sabbat. Een typische begroeting op de sabbat in de joodse gemeenschap is “sjabbat sjaloom”, wat “vrede op de sabbat” betekent, of, meer
5 Online Touch Home