39

Column Door Joyce Vastenhouw Typisch dorps Ik vraag mij soms af waarom mensen in een dorp aardiger voor elkaar zijn. Is dat omdat ze elkaar vaker en sneller nodig hebben, of gewoon omdat ze elkaar meer tegenkomen? Sowieso denk ik dat ze meer de tijd voor elkaar nemen. In Ilpendam zie ik bijna geen gehaaste mensen en duwen in de rij bij de winkel gebeurt al helemaal niet. In ons dorp heeft men liever gewoon een goed gesprek bij de lokale mini-marché. Twee jaar geleden belden wij, stadse mensen, bij onze buren aan: “hallo, wij zijn uw nieuwe buren”. Dit bleek succesvol, want al snel vormde de ochtend een muzikale canon aan begroetingen. “Heb jij de vuilnisbak binnen gezet?”, vroeg ik een paar weken later aan mijn partner. “Nee’’, reageerde hij. De volgende weken liepen wij tegen hetzelfde mysterie aan. Als een spion zocht ik iedere vrijdag de verdachte. Tot ik de buurman tegenkwam. Betrapt met de vuilnisbak! ‘Al snel vormde de ochtend een muzikale canon aan begroetingen’ Al snel werd ons meer bekend over de vele initiatieven in het dorp. Wandel- en fietstochten, wijnproeverijen, steun voor hulpbehoevenden, de garagesale en Koningsdag zijn maar enkele voorbeelden van de initiatieven die door vrijwilligers gedragen worden. Het is briljant dat dit wordt georganiseerd door onze eigen dorpsbewoners. Uit mijn ervaring leerde ik dat dit alles voor een stad niet op lijkt te gaan. Bureaucratie en naar macht zoekende wethouders met een verslaving aan schaalvergroting maken de lijnen nog langer dan de afstand naar Mars. Wat een ontzettende tegenstelling met de korte lijntjes in het dorp. Het heeft toch charme dat ik snel in contact ben met de ambtenaar die mijn nieuwe kenteken op de vergunning voor de Hofbrug kan zetten. Diezelfde middag was het geregeld! In Amsterdam bijvoorbeeld, om maar eens iets te noemen, schijnt dat allemaal ietsje pietsje langer te duren. Toch zijn er een heleboel wethouders die van ons dorp een stad willen maken. Ik moet hier niet aan denken. ‘’We hebben al steden genoeg’’, zei een vriendin tegen mij. En dat is ook zo. Laten we ons mooie dorp, gewoon een dorp laten. ILPENDAM | 39

40 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication