Mandy Marsman (49) Zus van Sharon Sharon leek aan te voelen dat ze nog kort te leven had. Die laatste drie maanden ging ze heel vaak stappen en extreem laat naar bed, alsof ze alles nog uit het leven wilde halen. Ze sliep haast niet, had zoveel energie. Desondanks was ze ook heel serieus met school bezig en hield roosters, huiswerk en afspraken uitgebreid bij in haar agenda. Tot de kerst. De pagina’s van het halfjaar erna waren helemaal leeg. Mensen met wie ze ooit woorden had gehad zocht ze opeens op om het uit te praten. Ook had ze voor het eerst haar slaapkamer overdreven goed opgeruimd. Ze gooide alles weg, zelfs oude foto’s en negatieven. Wat overbleef waren slechts nog de spullen die zij belangrijk vond. Drie weken voor haar overlijden vertelde ze uitgebreid aan mijn moeder hoe ze haar begrafenis voor zich zag. Ze zei nog: “Gek he, net alsof ik alles af moet maken.” Op eerste kerstdag zaten we bij mijn ouders thuis. Mijn broer Klaas was in Australië om een jaar te werken en is op 25 december jarig. We hebben hem toen met z’n allen nog gebeld om te feliciteren. Hiervoor hadden we zelfs speciaal een handsfree telefoon geleend van vrienden. Dat was hartstikke leuk. Die avond waarschuwden ze op tv voor de gladheid. Als je de straat niet op hoefde kon je dat beter niet doen. Sharon ging toch naar Volendam, en toen ze wegging hadden we allemaal een onbestemd gevoel. Ik woonde op mezelf en mijn zusje ging wel vaker stappen, maar dit keer vroeg ik mijn moeder om het mij te laten weten zodra ze thuis was. De volgende ochtend had ik nog niets gehoord dus informeerde ik of Sharon al thuis was. Dat was niet zo. Later die dag, toen we bij mijn schoonouders zaten belde mijn moeder. Ik moest meteen naar huis komen. Toen ik haar in de deuropening zag staan wist ik het. In het jaar voordat ze overleed vroeg Sharon vaak wanneer ze tante zou worden. Dat wilde ze zo graag! Ik grapte toen dat ze mooi kon oppassen als het zover was. Op een blaadje krabbelden we een oppascontract die zij, mijn man en ik tekenden. Een paar maanden na de dood van mijn zusje werd ik zwanger, maar helaas is mijn zoontje bij zijn geboorte overleden. We hebben hem in het graf bij Sharon bijgezet, zodat zij toch nog een beetje op haar kleine neefje kan passen.
45 Online Touch Home