16

TE PAARD EEN WELKOME ONTSPANNING ‘Winnen is voor mij niet belangrijk’ Jochem Dijckmeester rijdt fervent paard. Drie keer per week toert de voorzitter van Pensioenfonds PGB op Logarda door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Paardrijden is voor Jochem soloteamsport. Met knuffel vertrouwen heel andere Z 16 omer 2000. Eindelijk heeft Jochem Dijckmeester een eigen paard. Laat anderen maar voetballen. Jochem rijdt vanuit hartje Den Haag op Barnie de duinen in. Paard Barnie is een beetje een wilde. Heeft de neiging ruiters uit het zadel te gooien. Niet Jochem. Die zorgt voor rust en vertrouwen. Op ruiters die verkrampen, reageert Barnie met bokken en steigeren. Kijk, weer iemand in moeilijkheden. Neem jij even over Jochem? ,,Als je zelf rustig bent en een band met het dier opbouwt, doet het paard veel voor je. Een vriendin wilde ook wel eens op Barnie rijden. Als ik koffie ging halen, hoorde ik een hoop gevloek achter me en zag het paard door de bak stuiteren. Barnie! Wanneer ik me omdraaide, was alles weer goed. Paarden zijn heel gevoelig naar wie ze luisteren en naar wie niet.” Soloteamsport PGB-voorzitter Jochem Dijckmeester (1982) leert paardrijden in de manege aan de Riouwstraat te Den Haag, vlak bij begraafplaats Sint Petrus Banden. Meer mensen in zijn familie bezochten de rijschool. Het grote voorbeeld: oma. ,,Paardrijden is een soloteamsport. Je bent een team met je paard. In Den Haag heb ik vooral genoten van de buitenritten. Langs de begraafplaats, de drukke kruising bij Madurodam over, langs de Scheveningse gevangenis. En dan de duinen in en het strand op. Zo’n rit kon zo een paar uur duren. Of de stalhouder blij was met de verkoop van lastige

17 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication