Pensioenexpert en advocaat Theo Gommer (theogommer@gommeradvocaten.nl) schept in zijn bijdragen voor de VVG duidelijkheid in de vele, vaak tegenstrijdige geluiden over onze pensioenen. Hij heeft daarbij uiteraard extra oog voor de belangen van gepensioneerden, máár hij praat ze niet naar de mond. Schijnt de zon dan toch? De pensioenpotten zitten boordevol. De rendementen zijn goed en de marktrente stijgt weer. Schijnt de zon dan toch? En gaat deze dan ook weer schijnen voor gepensioneerden (en slapers)? Gepensioneerden en slapers hebben de facto maar twee ijzers in het vuur: hun pensioenrecht behouden – geen kortingen – en indexatie (van opgebouwde rechten). Daar gaan ze vol voor en halen daarbij bovengenoemde argumenten graag van stal: De pensioenpotten zitten boordevol, de rendementen zijn goed en de marktrente stijgt weer. 50-plus doet daar nog een schepje bovenop, door een initiatiefwetsvoorstel in te dienen en een minimale rekenrente voor pensioen van 2% voor de komende 5 jaar te eisen. Het verkiezingsprogramma gaat overigens zelfs uit van 4%. Dit achtte de partij echter politiek niet haalbaar. D’66 stelt in reactie: waarom dan niet ‘nog riskanter’ en 4, 5 of zelfs 6% te eisen. En dus te ‘gokken’(?) op voldoende rendement. Het KNVG en NVOG hebben ook nog een ‘vergelijkbaar’ voorstel gedaan om uit te gaan van de zogeheten macrostabiele rentevoet. Dat gaat ook uit van verwacht rendement, maar dan minus een objectief (door een overheidscommissie) aan te geven loon- c.q. prijsinflatie. Deze ‘rekenrente’ zal dan hoger uitkomen dan 2%. De 30-jaars swap-rente, die ten grondslag ligt aan alle wettelijke berekeningen voor de dekkingsgraad is ove20 rigens momenteel nog steeds maar ‘slechts’ 1,6%. De rekenrente is van essentieel belang. Immers, hoe hoger deze is, des te hoger de dekkingsgraad. En als de beleidsdekkinsgraad 5 jaar onder het vereiste niveau zit, moet er gekort worden. En dat dreigt nog steeds voor veel pensioenfondsen de komende jaren. Daarnaast is er natuurlijk al vele jaren niet geïndexeerd. De vraag is en blijft, wat is reëel. Moeten we ‘ons’ arm rekenen en alle zekerheid inbouwen? Of mogen we wel degelijk voorsorteren op een stijging (?) van de markrente, en vooral blijvend goede rendementen. En hoe om te gaan met de stijgende levensverwachting in combinatie met de belofte van een levenslang pensioen? De waarheid ligt altijd in het midden. De oplossing is echter niet zo moeilijk. Of we zijn ‘zuinig’, gezien het politieke klimaat (Brexit, Trump, IS, Noord-Korea, Catalonië), gezien het risico van dalende rendementen, gezien de vergrijzende economie in Europa en de toename van de levensverwachting – zeker die van de 2e generatie ‘babyboomers’. Of, we zijn ‘vol vertrouwen’ en durven nu uit te keren; goed voor de economie(?) en goed voor de politieke stabiliteit in Nederland. Als je voorsorteert op toekomstig rendement dan is dat sec prima, maar dan moet ook het risico dat het niet wordt gehaald, worden verhaald op ….diezelfde gepensioneerden (en slapers). Als het dus tegenvalt over 5 jaar, dan moet er extra gekort worden, en dan niet ten laste van de actieve deelnemers. Anders is het niet eerlijk, toch? Dat zal dan én een lastige exercitie worden én beide ‘kampen’ zullen dan weer nieuwe argumenten van stal halen om hun gelijk te halen. Zo gaat het immers al sinds 2007. Al met al moeten dus misschien gewoon de huidige rekenregels blijven toepassen, hoe vervelend het ook is voor met name gepensioneerden. Slapers worden natuurlijk alleen op papier gekort en geïndexeerd, dus die raakt het toch minder. Heet dat nu juist niet solidariteit?? …..Wie ‘het weet’ mag het zeggen! Mailt u mij op theogommer@gommeradvocaten.nl als u wilt reageren. PS Nu het Kabinet heeft ‘besloten’ om de doorsneepremie te willen afschaffen, maar wel solidaire elementen, onder andere (kleinere) buffers te houden, zal de discussie door blijven gaan! cOlUMN
21 Online Touch Home