JUBILEUMKRANT 50 JAAR WIELERZESDAAGSE Pagina 39 Vervolg van pagina 37. Een geluidsinstallatie was er wel en een erepodium gemaakt van vier groentekistjes met vloerbedekking bekleed. Er stond een paal in de grond voor de vlag, en De Stem had een startvlag en een finishdoek. Pas tijdens de tweede Wielerzesdaagse werd er een ererondje door het dorp gereden met een auto waarin de toermiss zat met een bloemeke van Van der Veeken uit de Desiré Geeraertsstraat. De prijsuitreiking was toen bij de broeders in de aula. “De broeders waren faciliterend, zij zorgden voor soep en dergelijke”, vertelt Ad. Jan Lückman moest dan met de brommer in de middagpauze naar een boerderij om daar soep en thee te maken voor alle kinderen. “Dat eerste jaar heeft het ook geregend; toen hebben we de groepen kinderen verdeeld en zijn in de schuur en in het Jeugdhuis en in de gymzaal spelletjes gaan doen die we ter plekke verzonnen.” PRESENTATIE Ad moet even bijgepraat worden, want hij woont niet meer in Baarle, dus weet hij niet hoe een en ander tegenwoordig verloopt. “Ongelooflijk”, zegt hij, “68 ploegen nu, hoe gaat dat starten dan?” Luc legt uit: “Gewoon achter elkaar aan, zonder tussen pozen, want elke categorie rijdt na het starten een andere route.” Klagen dat het starten zo lang duurt blijkt van alle tijden. Jan weet dat de ceremonie protocollaire lang duurt door de vele categorieën. “Die hadden we toen niet, maar wel de grootste pechvogel.” Die is er niet meer, maar nog wel het ‘dapperste rennertje’. “Als ik Luc hoor, dan hoor ik mezelf praten”, zegt Jan Lückman over de presentatie bij de Wielerzesdaagse. Luc geeft aan veel geleerd te hebben van zijn voorganger. “Ik deed het meer à l’improviste”, zegt Ad Verhees. “Er was altijd wel een moment aan het begin, en dat was toen al heel spannend voor de kinderen. Veel ouders kwamen mee, dus er was veel publiek, maar het was wel heel kort. Jan en ik gingen naar de burgemeesters om ze uit te nodigen en die kwamen de eerste dag, burgemeester Loots en Hoogenbosch. Er was alleen een groene en gele trui en een toermiss, Lian van Raak was de eerste en we hadden muziek. Ik heb er veel geleerd.” MUZIEKTUNE ’All you need is love’ was in de eerste jaren de begintune, maar toen kwamen we er achter dat daar de Marseillaise in zat, dat kon toch niet, vonden we en daarom zochten we een andere tune”, vertelt Jan. Dat werd ‘Anchors Away’, een Amerikaanse mars voor het hijsen van de vlag. En als de kinderen op het podium staan dan draaien ze nog steeds ‘Leichte Cavalerie’ van Franz von Suppé. “Ik hoorde eens n een anekdote van een familie die met de kinderen in Frankrijk op vakantie waren en daar was een waterorgel met de melodie van Tijdens de W6D van 1997 draagt Jan Lückman de microfoon over aan Luc van der Werf. Anchors Away, waarop de kinderen opvlogen uit hun stoel om te roe pen: “Wielerzesdaagse!” n e Ad Verhees (met microfoon in de hand) laat weer een ploeg vertrekken. moeten worden. GROTER Luc van der Werf herinnert zich veel veranderingen in de loop der tijden, want hij is al bijna 40 jaar W6Ddeelnemer. “Bij het groter worden van de organisatie gingen we werken met naambuttons omdat de leiding elkaars namen niet meer allemaal weet.” In de peutersoos stond de geluidsinstallatie, want na een aantal jaren verhuisde de organisatie van de boerderij naar het klooster. “In de aula is de opstelling nog steeds hetzelfde”, merkt Jan Lückman op. Na de ceremonie, als de taak van de presentator er op zit, drinken ze koffie met politie en verkeers regelaars en daarna gaat de presentator een toerwagen in om andere dingen te regelen die ook gedaan Jan herinnert zich wel zijn afscheid; hij was jarenlang voorzitter van het Jeugdwerk en commissielid van de Wielerzesdaagse, maar de verantwoordelijkheid ging steeds zwaarder wegen en dat was voor hem reden om te stoppen. “Als je ziet hoeveel kinderen er meedoen, dan is er in verhouding nooit veel voorgevallen. Een gebroken arm, een kind met een gescheurde milt. Ik heb de veiligheid eens aangekaart bij dokter Haighton en die adviseerde zo door te gaan omdat het gestructureerd genoeg verloopt allemaal.” ONVERGELIJKBAAR “Er zijn zoveel dingen onvergelijkbaar”, verzuchten de heren. Bij het allereerste begin gingen ze kijken in Roosendaal waar ze een fietsevenement organiseerden voor kinderen, maar dat was heel anders van opzet. Later kwamen er wel eens organisatoren bijvoorbeeld uit Oost-Brabant hier kijken, maar die durfden er niet aan te beginnen. “Dit kan in Baarle ook alleen omdat het zo gegroeid is”, weet Jan Lückman. “Zo amateuristisch als we begonnen zijn, en dan kwam er toch iets moois uit.” m 1999: Voor de eerste keer hebben we de beschikking over een eigen W6D website. Tot op de dag van vandaag is de site een onmisbare informatiebron tijdens de W6D. 1980: ‘Ontgroening’ van de nieuwe leiding op de Chaamse Speelweide. 2007: Nog meer waterpret.
78 Online Touch Home