dijk is steeds verder opgeschoven. De dijk is ook breder. De duinen hadden rond 1450 een breedte van zo’n vijftig meter. De huidige dijk is ongeveer drie keer zo breed én een stuk hoger. Dijkbekleding: toen en nu Nu zie je een asfaltbekleding aan de buitenzijde. In de negentiende eeuw was de dijk bedekt met matten van stro, zogenaamde krammatten. Dat werd later vervangen door vlechtwerk van rijshout, dat zijn takken en twijgen van wilgen. Stenen verzwaarden het vlechtwerk. De kracht van de zee was echter zo groot, dat deze bescherming onvoldoende was. Daarom werd het rijshout vervangen door een bekleding met basaltstenen, rond het jaar 1868. Na de Tweede Wereldoorlog werden betonblokken gebruikt. De dijk op! Op de dijk ontmoet ik leden van de Zeeuwse Vlieger Vrienden. Voor hen is het een fijne vliegerlocatie, omdat ze direct naast de auto kunnen vliegeren en minder mobiele leden kunnen door het asfalt gewoon meedoen. De vliegers worden uitgeladen. Het valt me op dat elke vlieger maar één lijn heeft. Piet Schrier vertelt dat veel leden graag met één lijn vliegeren. De vlieger staat dan lekker stabiel. Op het strand is met één lijn vliegeren toegestaan, mits het niet te druk is. Vliegers: een lust voor het oog Als de vliegers worden opengevouwen, zie ik ware kunstwerken. “We vliegeren graag met zelfgemaakte vliegers”, vertelt Anneke Neels. “In de winter komen we met leden bij elkaar om er samen aan te werken. Een vlieger maken vraagt veel geduld. Je moet nauwkeurig werken, want een vlieger moet symmetrisch zijn.” Er gaat een grote rode vlieger de lucht in. Daar zit 220 uur werk in. Die paste maar net in de huiskamer. “Een eigen vlieger die voor het eerst de lucht in Meer weten? Wil je meer weten over de Westkappelse Zeedijk? Bezoek het Polderhuis in Westkapelle. Ook nog vliegers spotten? De Zeeuwse Vlieger Vrienden zijn op 9, 16, 23 en 30 juli 2025 op bezoek. De data in augustus en andere locaties zijn te vinden op de website: www.zeeuwsevliegervrienden.nl gaat. Dat geeft veel voldoening”, zegt Henk Neels. Vandaag is er weinig wind, de vliegers gaan lastig omhoog. Mijn reflex: rennen. Henk Neels: “Nee, dat is echt helemaal niet nodig. Sta met je rug in de wind en geef je vlieger een lange lijn. Hoe hoger, hoe stabieler de wind.” Yolanda Schrier vertelt me dat ze aan de lijnen van de vliegers graag versieringen hangen, maar vandaag is daar te weinig wind voor. Een volgende keer? Van links naar rechts: Piet Schrier, Anneke Neels, Henk Neels en Yolanda Schrier. 22 Scheldestromen | zomer 2025
23 Online Touch Home