Sil van Ooijen: GEEN BANKZITTER MAAR STRANDJUTTER Twee seizoenen geleden kwam Sil van Ooijen (20) terug naar HVC’10, genezen van zijn uitstapje naar Westlandia. De zeewind zat hem echter niet mee: door blessures en corona speelde hij tot nu toe een handvol wedstrijden als centrumspits in het eerste. Op dinsdagavond 14 oktober 2020 was hij wel de laatste doelpuntenmaker van HVC’10, maar door de lockdown zag niemand zijn winnende treffer tegen Soccer Boys. Dat hij naar HVC’10 terugkwam, was vanwege de sfeer. “Die is bij Westlandia toch een tikkeltje anders dan in De Hoek”. Succesvol was hij overigens wel In Naaldwijk: in de tweede divisie onder 19 scoorde hij tegen allerlei BVO’s aan de lopende band. (18 uit 18). Maar hij kwam daar ook tot het besef: “Er is meer dan voetballen in het leven, ik hou van teambeleving.” In de zomerperiode is Sil strandwacht en wie hem zoekt, kan hem om zes uur ’s morgens aantreffen op het Hoekse strand, omdat hij ook bij de strandreiniging betrokken is. Hij werkt in die job meteen hard aan zijn conditie. “Ik hou van het strand; de strandwacht in De Hoek vormt een geweldig team, jonge gasten en meiden, met één doel: verdrinking en andere problemen voorkomen en elkaar scherp houden. Ik ben er supertrots op.” Hij zoekt die beleving ook in het voetbal en miste dat in Naaldwijk. “Door mijn gretigheid trainde ik te hard en werd blessuregevoelig. In die zin was corona feitelijk een uitkomst”. Maar juist hij werd in mei j.l. positief getest. Nu is hij topfit en kan niet wachten tot de nieuwe competitie begint. ”We hebben goede spelers en als we blessu51 revrij blijven, kunnen we ver reiken. In principe spelen we 4-3-3 met snelle en ouderwets opererende buitenspelers. Dan kom ik als spits ook het beste tot mijn recht. Stiekem had ik gehoopt dat twee van mijn vrienden (echt goede spelers) ook zouden terugkeren, maar die voetballen nog een dorp verderop.” HVC’10 heeft een ervaren kern en talentvolle spelers die “er aan komen.” Op zijn vierde werd hij al lid van Hoekse Boys en op zijn zestiende debuteerde hij in HVC’10 onder Pim van der Hoorn. Hij wilde daarna wel eens kijken hoe ver hij kon komen. Naaldwijk was voorlopig een eerste halte. “Mijn gretigheid is ook mijn valkuil”, zegt mijn vader vaak. Sil rondde afgelopen juni zijn studie “Sport en beweging” af en wil in die sector gaan werken. “Het gaat mij wel om zelf doen. Ik ben geen bankzitter. Op tv kijk ik nauwelijks naar sport, ja het EK natuurlijk wel. Over teambeleving gesproken, bij die Italianen spatte het plezier ervan af. Als wij zoiets bij HVC’10 kunnen creëren, gaan we zeker weten meedraaien.”
52 Online Touch Home