JAN BAKSTEEN: FENOMEEN VAN FORTUNA VLAARDINGEN Wie anno Nu de naam Jan Baksteen in het Waterweggebied noemt, roept herinneringen op. Het zijn louter positieve herinneringen. Die betreffen niet alleen zijn rijke voetballoopbaan, want Baksteen staat voor: “Voetbaltopper, keiharde verdediger, gezellige melkboer en heerlijk mens.” WIe met de in 1939 geboren Baksteen praat, hoort de ene na de andere anekdote. Hij hoeft niet lang na te denken, zijn taalgebruik is keurig en zijn geheugen met jaartallen is feilloos. Een genot om naar deze oud-voetbalhero te luisteren. elkaar de hand, zo ging dat toen.” Debuut: 17 jaar “Op mijn zeventiende mocht ik mijn debuut maken, Van bankwerker tot melkboer Jan Baksteen is al jaren getrouwd met Elisabeth Foncke en ze hebben vier kinderen op de wereld gezet. “Na de lagere school ging ik naar de ambachtsschool. Ik was 14 jaar, toen ik ging werken als leerling-bankwerker: 48 uur in de week. Twee jaar later ging ik naar de ENCK, de kunstmestfabriek. Daar werkten veel gasten van Fortuna. Voor mijn opleiding als winkelchef verhuisde ik kort daarop naar de Coöperatie. Na zo’n 6 jaar werd ik melkboer in het centrum van Vlaardingen. Tot 1972, want toen gingen ook supermarkten melk verkopen en dat deden ze voor een dubbeltje goedkoper. Ik kon gelukkig mijn wijk verkopen en ging in het roestvrijstaal aan de slag. Tot aan mijn 72e bleef ik bankwerker.” Passie: voetbal “In mijn jeugd had je nog geen E’tjes of D’tjes. Toen ik tien was, begon ik bij Fortuna. Ik ging daarvóór al trainen bij Korpershoek, een dansleraar, en Jan Verhoek die op de Hoogstraat een sigarenwinkel had. Alle jongens die aan de Dijklaan speelden, gingen naar Fortuna. Dat waren goede elftallen en we werden natuurlijk vaak kampioen.“. Als 2ejaars A kreeg hij te horen dat hij bij het eerste mocht trainen. Op mijn werk vertelde hij dat hij moest leren. In werkelijkheid ging hij drie keer trainen bij Fortuna. Eigenlijk kon dat kon niet natuurlijk eigenlijk, maar voetballen was zijn passie. Daar zette hij alles voor opzij. in de beker tegen Zwijndrecht. Trainer Smid zei donderdags ervóór dat ik zou spelen, als rechtsback. Ik zei dat ik midvoor was. Niks mee te maken, zei Smid. Zo ging dat in die tijd. Smid was een heerlijke man en misschien wel mijn beste trainer. Ik ging dat seizoen vooral met Fortuna 2 mee en dan speelde je op zaterdag ook met de A’tjes.” Van 1956 tot 1972 bij Fortuna Jan Baksteen speelde lang bij Fortuna. “In 1959-60 hadden we een aardig seizoen in de Eerste Divisie. Trainer Rinus Goossens vroeg me of ik rechtsback wilde spelen. Als je niemand anders hebt, ga ik er wel staan, zei ik.. Ik ben op die plek blijven spelen en in 1962 werden we kampioen. Na het behalen van die titel kwam Dennis Neville bij mij thuis met de vraag of ik naar Sparta wilde komen. Ik zei ‘graag’ maar de vraagprijs van ongeveer 60.000 gulden was te hoog. Sparta koos voor een ander. Dat was wel even slikken. Maar ik heb mooie wedstrijden met Fortuna Vlaardingen gespeeld. In 1958 werd ik voor het Nederlands amateurelftal geselecteerd. Mijn grootste teleurstelling was mijn blessure, waardoor ik de wedstrijd tegen Italië, ter ere van de opening van het Olympische stadion misliep.” Verhalen uit de oude doos Al vertellend opent Jan Baksteen zijn geheugen. “Ik weet nog goed, een wedstrijd tegen AGOVV, ik stond die keer linksbuiten. Rechtsback was Snelders, die daarvóór altijd als linksbuiten tegen mij had gespeeld. In een duel ving hij mij hardhandig op. Hij raakte me flink en ik kreeg twee tanden door mijn lip. ’Zo, zei Snelders, dat is voor alle keren dat je mij hebt geschopt. Hij dacht dat ik er wel uit zou gaan, maar ik wilde hem terugpakken. Vlak voor tijd scoorde ik de winnende 3-2. Daarna gaven we Winnen van beroemd Feyenoord “Die week erna wonnen we voor de beker met 3-2 van Feyenoord met o.a. Eddy Pieters Graafland, Cor Veldhoen, Coentje, en Hans Kraaij. We werden jammer genoeg later uitgeschakeld door Fortuna ‘54, destijds een gerenommeerde club.” Baksteen speelde veel leuke wedstrijden, ook in de omgeving. Zoals tegen Excelsior Rotterdam, in de spits tegenover Pim Visser. En hij vergeet de duels met voorstopper Jan Rijke van Hermes DVS ook nooit meer. Type speler? Jan Baksteen was een karakteristieke voetballer. “Voor mijn medespelers was ik een goede voetballer die met veel inzet een wedstrijd speelde. Voor de tegenstander was ik een vervelend mannetje, dat heel veel tegen mijn tegenstanders praatte.“ Dan borrelt er spontaan een anekdote op. “Een uitwedstrijd bij Zwartemeer in Drenthe, Tweede Divisie. Moeilijk potje dat 0-0 bleef. Strafschoppen volgden en de toeschouwers stonden op het veld rond het strafschopgebied. Ploeggenoten trokken gekke bekken naar die boeren, we wonnen met 5-4 en we moesten na afloop heel snel vertrekken.’’ Trainerschap Na ruim 500 wedstrijden bij Fortuna mocht ook HOV enige tijd genieten van zijn kunsten. Daarna werd Baksteen trainer. Hij was volgens eigen zeggen een trainer die discipline hoog in het vaandel had staan. Hij zorgde dat zijn teams conditioneel sterk waren. Hij was vijfentwintig jaar trainer en had Fortuna, VDL, RKWIK, De Hollandiaan en HION onder zijn hoede. Jan een memorabele Fortuna-speler en Baksteen bovenal een heerlijk mens. 21
22 Online Touch Home