IAN WIELAARD: DE ‘BART VRIENDS’ VAN HERMES DVS ‘Laatbloeier maakte op zijn 30ste zijn debuut in eerste elftal’ Wat erin zit komt er uiteindelijk altijd uit. Ian Wielaard is een laatbloeier. Het voetbalspel, en eigenlijk de meeste sportieve activiteiten, werden de 32-jarige Vlaardinger namelijk niet met de paplepel ingegoten. In plaats daarvan werden de interesses van Wiellaard gewekt door museumbezoek, pianoles en andere niet-sport gerelateerde activiteiten. Tot het moment dat de leraar Grieks, Latijn, Filosofie en Geschiedenis aan het Groen van Prinsterer Lyceum (Lentiz) door vrienden werd meegenomen om een partijtje te ballen in het tiende elftal van Zwaluwen. Op zijn dertigste maakte hij bij Hermes DVS zijn debuut in het eerste elftal: “De deur staat open voor Koeman, haha.” Geen bal maar museum “Eigenlijk had ik vroeger helemaal niets met voetbal of sport in het algemeen,” blikt Wielaard terug naar zijn jeugd. “Sommige mensen komen uit een sportfamilie waarbij de ouders allebei sporten en er zo vanzelf mee besmet worden. Ik ging vaak met mijn ouders naar het museum of andere ‘burgerlijke’ vrijetijdsbestedingen. Pianoles was vanaf jongs af aan mijn passie. Ik speelde natuurlijk wel op pleintjes met de buurtkinderen en daar werd vaak gevraagd waarom ik niet op voetbal ging. Dat was wel grappig.” Ommezwaai Hoe anders werd het toen Wielaard op 22-jarige leeftijd door vrienden werd geïntroduceerd bij het tiende van Zwaluwen. “Ik had het direct geweldig naar mijn zin en ik kon ook best aardig mee, haha.” Een transfer naar CWO 3 (“Alleen maar goede voetballers om me heen.”) legde hem geen windeieren, maar de coronajaren en een blessure zetten een keiharde streep door zijn ontwikkeling als voetballer. Parel wordt groeibriljant Een parel voor het voetbal leek daardoor verloren te gaan. Maar zijn (school) vrienden Hermes DVS met laatbloeier Ian Wielaard voor de derby tegen SVV 47 Ian Wielaard in het prachtige trocot van Hermes DVS Arse Calame, Vincent Lansbergen, Koen Pijpers en Kai Broer namen de groeibriljant bij de hand. Ze haalden hem over om het toch eens bij Hermes DVS te proberen. “Ik dacht toen bij mezelf, dat gaan we gewoon doen.” Na een aantal trainingen volgde zijn debuut in het tweede, maar het noodlot sloeg toe. Een skiongelukje zorgde ervoor dat hij al na vier wedstrijden vanaf de kant moest toekijken. Na een revalidatieproces van een paar maanden kwam aan het einde van het seizoen toch de bekroning op zijn harde werk. ‘De dienende speler,’ zoals hij zichzelf graag typeert, debuteerde op 30-jarige leeftijd in de nacompetitie tegen Graaf Willem II VAC. “Dat was natuurlijk een geweldige ambiance om te debuteren. Alleen een beetje jammer dat we met 0-9 verloren. Ik denk dat ik de enige Hermes-speler ben die met een trots gevoel terugkijkt op dat duel, haha.” Oranje Besmet met het voetbalvirus is het dit nieuwe seizoen menens voor de middenvelder. “Ik heb afgelopen zomer voor het eerst de hele zomer doorgetraind en ik merk dat ik veel fitter ben dan vroeger. De voorbereiding was goed en ik voel me lekker op mijn plaats in het team. Ik hoop dat ik dit seizoen met die gasten (en natuurlijk met trainer Gokhan Cayir) een mooi seizoen mag beleven. Wie weet wat er dan nog in het vat zit. Ik ben nog maar 32 jaar, dus in de bloei van mijn voetballeven. Bovendien heb ik nog niet bedankt voor het Nederlands Elftal. Die deur staat gewoon open, Koeman, haha!”
48 Online Touch Home