Henk Salari: ‘Kees is een topper voor ons’ “Kees is nog een beetje van de oude stempel. Hij wil altijd -ook tijdens de training- winnen. Hij Is daarom wel eens kritisch naar zijn medespelers toe, maar dat werkt motiverend naar die gasten. Kees kan soms ook boos op mij worden tijdens trainingen. Bijvoorbeeld wanneer hij door een verkeerde indeling van partijvormen verliest, haha. Maar verder kunnen we samen heel goed door één deur. Hij is nog altijd een topper voor VDL.“ Verwachtingen “Er zijn afgelopen seizoen een paar Kees Ketting (VDL): “Ik ben nog steeds gek van het spelletje” De 36-jarige aanvaller van VDL voelt zich nog erg fit, wil voorlopig nog blijven voetballen, maar zal nooit in een vriendenteam gaan spelen. 20 jaar selectie Hij speelt al vanaf zijn zestiende in het eerste van VDL. Op een jubileumshirt van de club staat het getal 450. Hij moet een paar honderd doelpunten hebben gemaakt, hoeveel precies weet hij niet. Ook het aantal geïncasseerde kaarten weet hij niet exact. Lachend: “Maar tussen mijn 16e en 24e heb ik er wel een paar gepakt, ja.. Toen was ik geen lieverdje en een heetgebakerd kereltje.” Geen 5e klasse Toen VDL van de zondag naar de zaterdag verhuisde, had Kees Ketting geen trek in de vijfde klas en verkaste naar Excelsior’20. Maar al na 1 jaar keerde hij terug naar de familieclub in Maassluis, zoals hij ook later na 1 jaar Westlandia terugkwam. Ook nu geeft hij aan nooit in de 4e klasse te zullen spelen. “Dan stop ik acuut en trainer worden, zie ik ook niet zitten. Dan wordt het tijd voor m’n dochter, die nu 3 is. Die mag haar sport zelf kiezen later. VDL heeft ook vrouwenvoetbal”. Geen trainer dus, maar net zo min spelen in een vriendenteam. ”Daar ben ik veel te fanatiek voor”. Hij lacht: “Misschien ga ik dan wel golfen” Meest memorabel Zonder hapering weet hij de gedenkwaardigste wedstrijd van die twintig jaar op te hoesten. De nacompetitiewedstrijd tegen OSV Oud-Beijerland in juni 2011. “We hadden ongeveer 28 pingels nodig om tweedeklasser te worden. De scheids kon het niet meer bijhouden.” Degradatie In 2018 viel het doek van de tweede klasse hard neer. In de jaren erna kwam de ploeg niet verder dan de 9e plaats. “De selectie was gewoon te smal en dan red je het niet. In maart van dit jaar stonden we 4e, aan het eind door blessures 10e. We hadden niet eens een tweede elftal.” Die zorgen lijken even voorbij. Versterking “Ja, we zijn zeker sterker geworden in de breedte, Dennis van Rijn keert o.a. terug uit ’s-Gravenzande. De afdeling is ook aantrekkelijk. Ik vind waterwegvoetbal leuk. Er zitten een paar sterke clubs in de afdeling. HBSS en DVO’32 gaan wel hoge ogen gooien.” We moeten wegblijven van de onderste plaatsen vanwege de versterkte degradatie. Ik schat een plaats bij de eerste zes wel mogelijk, mits de selectie fit blijft.” VDL te familiair Soms kan een club ook te familiair zijn, vindt Kees.” je moet wel ambities hebben.. Trainer Henk Salari (“recht 21 jongens gestopt en enkele nieuwe spelers hebben zich aangesloten. Ik denk dat we vooral in de breedte sterker zijn geworden. Bovendien hebben we weer een tweede team, waarin een paar talentvolle gasten lopen. Vorig jaar trainden we vaak met twaalf man, omdat we een heel krappe groep hadden. Het is nu is veel fijner werken. In maart stonden we negen wedstrijden voor het einde op de positie waarin we meededen voor de nacompetitie. Daarna kregen we een aantal blessures en schorsingen, waardoor we zeven keer verloren. We konden ons maar net veilig spelen. Dat willen we dit seizoen dus beter doen.” door zee, ik mag dat wel”) vindt dat ook. “Ik wil nog steeds winnen en kan verdomd slecht tegen mijn verlies. Je moet voetbal in de derde klas niet te moeilijk maken. Met veel inzet kan je ver komen.” Doortrainen Aan Kees Ketting zal het niet liggen. Hij traint altijd door in de vakantie. Hij is bovendien niet zo blessuregevoelig. “De hamstrings houden zich een paar Het favogoed. Ik kan nog wel jaar mee ” liefst op 10, zijn riete plaats.
22 Online Touch Home