Renate Braams terug tussen de lijnen bij HCS Schiedam – Renate Braams kan terugkijken op een pittige periode. De 21-jarige aanvalster van hockeyclub Schiedam kampte de afgelopen maanden met de gevolgen van Covid en moest noodgedwongen de hockeystick (tijdelijk) aan de wilgen hangen. Na een periode van vallen en opstaan en vooral keihard werken is de Schiedamse dit seizoen weer te bewonderen in het eerste. “Ik ben het hockey en alles erom heen zo veel meer gaan waarderen.” Een flinke tegenvaller “Ik wist niet wat me overkwam. Ik zei altijd geef mij maar corona in plaats van een ouder iemand. Ik ben toch wel fit genoeg. Nou ik heb het geweten. Het verloop van deze ziekte is pure willekeur.” februari dit jaar sloeg het noodlot toe. “Ik testte zoals zoveel mensen positief, maar leek er na een week of twee zonder al te veel problemen doorheen te fietsen,” blikt de bij Asvion opgegroeide Braams terug. “Een paar weken later echter kreeg ik ineens last van hartkloppingen in rust, voelde me bizar ellendig en was alleen maar moe.” Een oefenwedstrijd tegen de B-junioren was de nekslag. De aanvalster kon letterlijk geen stap Foto: Tanja Morgan meer verzetten. “Ik was helemaal kapot en besloot dat het zo niet langer kon. In samenspraak met mijn trainers Kees Wortman en Frank Middelhoek hebben we besloten om op dat moment te stoppen met hockey en me helemaal te richten op mijn herstel.” Terugknokken De weg omhoog was er één met pieken en dalen. “Zowel fysiek als mentaal was het zwaar. Ik ging van 8 keer in de week trainen naar 0. Dat doet wat met je. Het vertrouwen in je lichaam is weg. Uiteindelijk ging het door rust te nemen stapje voor stapje beter, waardoor ik ook mentaal weer wat positiever werd.” Afgelopen maanden merkte de aanvalster dat het steeds beter ging. “Ik kreeg meer lucht, kon langere afstanden wandelen en mijn hartkloppingen werden steeds minder. Ik kreeg zelfs weer de aandrang om te gaan ‘Aanvalster na heftige Covid - periode terug op het hockeyveld’ hockeyen, iets wat ik lange tijd had gemist.” Steun van teamgenoten De stap naar het hockeyveld afgelopen maand was groot, maar met de steun van haar teamgenoten werd daar ook progressie geboekt. “Ik prijs me echt heel erg dankbaar met zo’n fijne groep bij HCS. Tijdens mijn ‘slechte’ periode ben ik wel altijd blijven kijken. Het zijn niet alleen mijn teamgenoten maar ook mijn vriendinnen. Als ik er even doorheen zat, zochten ze contact om me te steunen. Ook de trainers Kees Wortman en Frank Middelhoek hebben me enorm geholpen om weer naar mijn niveau toe te groeien. Dit tekent volgens mij echt HCS, een echte familieclub. Op dit moment ben ik weer volop aan het trainen en ik speel zelfs weer wedstrijden. Mijn doel is ‘gewoon’ weer een goede kracht te worden van het team. En een stabiele factor te worden in de overgangsklasse. Maar wat ik meer dan ooit ga doen, is genieten van het hockey. Ik heb geleerd is dat niets vanzelfsprekend is.”
32 Online Touch Home