Peet Maat: Cultuurbewaker van HCS Met een imposante historie als honkballer, atleet maar vooral als ‘defender american footballer’ bij de Rotterdam Trojans en later de Rotterdam Scouts had hij naar eigen zeggen ‘de ballen verstand’ van hockey. Nu 24 jaar later en vele functies verder is Peet Maat (57) na 17 jaar als manager van de Schiedamse hockeydames van HCS niet meer weg te denken. “Het verenigingsleven heeft me echt veel opgeleverd,” vindt de ‘cultuurbewaker’ van de Schiedammers. Uit en thuis Vanuit zijn appartement gelegen op het gloednieuwe sportpark Harga kijkt hij sinds drie jaar vanaf zijn balkon recht op het hoofdveld van ‘zijn’ HCS. “Dan kan ik ook thuis alles een beetje volgen,” grapt de trotse opa van zes kleinkinderen. Het waren zijn dochters die hem via hockeyvereniging Spirit hebben besmet met het hockeyvirus. “Toen mijn dochter Kim vijf jaar was, werd ze lid van Pollux en later verhuisden Kim en mijn jongste dochter Lonneke naar Spirit. Dat is nu dus HCS (Hockey Combinatie Schiedam). Zelf heb ik ook nog geprobeerd om te hockeyen, maar dat was geen sport voor mij. Ik vond mijzelf te ruw om te hockeyen, maar alles erom heen boeide me wel. Ik werd trainer en coach, totdat mijn dochters uit de jeugd gingen. In 1999 kwam ik in de jeugdcommissie en later werd ik voorzitter van de seniorencommissie. Ook was ik lid van het (hoofd)bestuur.” Peet Maat kan dus trots terugkijken op zijn inmiddels imposante clubloopbaan. Manager “In 2005 vroeg trainer/coach Niels Heck me of ik manager wilde worden van Dames 1. Dat was in die tijd iets totaal nieuws binnen Spirit en je moest die functie zelf body geven. Je bent niet alleen het aanspreekpunt voor de staf, maar ook voor de speelsters. Je regelt alles op en rond de trainingen en wedstrijden: van maaltijden tot het regelen van oefenwedstrijden etc. Ikzelf ben bij elke training aanwezig, ook als er op een avond twee keer wordt getraind. Uiteraard ben ik op wedstrijddagen aanwezig. Het kost me al met al zo’n 25 uur in de week inclusief het commissiewerk wat ik daarnaast ook doet. Maar ik heb er na 17 jaar nog steeds heel veel plezier in.” Ik heb inmiddels wel besloten om vwb het commissiewerk een stap terug te doen. Cultuurbewaker Met trainers als Niels Heck, Ewald Vorderman, Eelko van Roon, Ronald Jacobs, Maurits Eikenhout, Karlijn Petri en momenteel Kees Wortmann/ Frank Middelhoek heeft Maat in de loop van die jaren een flink rijtje trainers voorbij zien komen. Ook heeft hij met veel speelsters gewerkt.” Ik ben wel eens nagegaan dat ik met 84 speelsters heb mogen werken in de afgelopen 17 jaar in Dames 1. Ik ben als teammanager meestal een klankbord en op die manier het verlengstuk tussen speelsters en begeleiding. Die kloppen regelmatig aan om hun verhaal te doen. Daar luister ik graag naar en geef hun desgewenst advies. Dat vind ik zo fijn aan mijn functie.” Verenigingsleven Het verenigingsleven heeft Maat veel mooie momenten opgeleverd. “Sportief gezien was dat uiteraard de promotie naar de overgangsklasse, maar in datzelfde seizoen haalden wij ook de halve finale van de Silver Cup. Thuis wonnen we voor een afgeladen tribune op spectaculaire wijze van Schaerweijde, waarna we in de halve finale tegen Oss speelden. Helaas verloren wij die wedstrijd, maar omdat er zo’n 300 á 400 HCS- supporters naar Oss waren afgereisd, doet dat toch wel iets met je. Het werd een onvergetelijke happening en mooi om te zien hoe dat leefde in de club. Ook de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen België op ons complex was legendarisch,” vertelt Maat met trots in zijn stem. Maatschappelijk Naast de sportieve hoogtepunten ziet Maat vooral maatschappelijke hoogtepunten “Dat is de essentie van vrijwilligerswerk, vind ik. De interactie met mensen en samen aan iets moois werken. Een mooi voorbeeld is dat wij als gezin een aantal jaar verschillende speelsters uit Amerika, Australië en Uruguay hebben gehuisvest. Zij speelden bij ons alle vier, van wie er drie internationals waren, een jaar in Dames 1. Dat werden vriendschappen voor het leven. Bij HCS heerst heel erg het ‘wij-’gevoel en iedereen is bereid om elkaar te helpen. Het is daarom een geweldige club met een prachtige accommodatie. Een grote familieclub waar plaats is voor breedte en topsport. Credo “Mijn credo is dan ook: alleen ga je sneller maar samen kom je verder’’. Ik raad daarom iedereen aan vrijwilligerswerk te gaan doen, want op die manier verrijk je op alle fronten je leven.” 31
32 Online Touch Home