Scheidsrechter Wim Roozenboom (67) niet te stoppen ‘Lekkerbekkie ter compensatie’ Pensionado’s kruipen soms achter de geraniums. Maar je kunt de 67-jarige Vlaardingse scheidsrechter Wim Roozeboom eerder twee keer per week hardlopend aantreffen tussen de boterbloemen in de Broekpolder. Na ongeveer 900 officiële KNVB-wedstrijden denkt hij er geen moment aan om met voetbalpensioen te gaan. Fluiten is al 24 jaar zijn lust, zijn leven en zijn hobby. Gebroken rib Dat moet ook wel, want eind januari liep Roozeboom bij een ongelukkige botsing in de oefenwedstrijd HVC’10- VFC (za) een pijnlijk gebroken rib op. Nauwelijks zes weken later brengt hij de inhaalwedstrijd HVC’10-DoCos tot een goed einde. Op zijn telefoon laat hij zien dat hij die avond ruim 9 kilometer heeft afgelegd. Het merendeel van de spelers heeft dat aantal meters niet gehaald. De week erna fluit hij maar liefst drie competitiewedstrijden. Te oud Zijn eerste seniorenwedstrijd ooit werd GTB 2-VVK 2. Maar dat eerste seizoen werd helemaal niks: geen rapporteur, geen promotie, weinig aandacht: “Ik was ‘te oud’ voor de KNVB. Ik had echter geen zin om op zaterdagochtend Quick Boys7-Balopdak4 te fluiten. Ik wilde standaardelftallen. Via coördinator Cock Eijkenbroek lukte het me daarna toch. Maar de eerste rommelige wedstrijd in Rotterdam-Zuid werd een sof: meteen gestaakt.” Foutloos fluiten? Intussen fluit hij jarenlang wedstrijden op eerste en tweede klas niveau. Meestal met veel plezier en dus wil hij nog wel een paar jaar door. “Als je ouder wordt, ga je anders fluiten. Ik denk dat ik een wedstrijd goed kan lezen, wat enorm helpt om je energie beter te verdelen. Foutloos fluit je nooit, maar dat zijn de spelers ook niet. Ik heb ook geleerd dat je gerust een fout kunt toegeven. Spelers snappen dat best. En door meer ervaring heb je minder kaarten dan vroeger nodig.” Rondje Waterweg Nu hij in het najaar van 2021 na een lange loopbaan bij de Belastingdienst met pensioen ging, heeft hij nog meer tijd gekregen om aan zijn conditie te werken. Behalve Broekpolder-toeristen kunnen Waterweg-wandelaars hem wekelijks voorbij zien komen. “Rondjes van zo’n acht tot tien kilometer. En donderdags train ik met de scheidsrechtersvereniging bij CWO. Natuurlijk praten we elkaar onder de borrel bij. We weten heel goed welke spelers lastig zijn, welke assistenten de boel vernachelen en welke clubs leuk zijn om naar toe te gaan (en welke minder). Ik heb ‘aan mijn fluit’ een heleboel fijne contacten overgehouden. Dat merkte ik ook toen in mijn rib gebroken had.” Finale Westland Cup Hoogtepunten zijn er veel meer dan dieptepunten. “De finale van de nacompetitie in 2014, Honselersdijk Piershil, was super: hoop publiek en veel sfeer. Die toewijzing zag ik als een ‘beloning’ voor een goed seizoen.“ Nog steeds is hij er bovendien trots op dat hij in 2017 als Vlaardinger de finale van de Westland-Cup FC ’s-Gravenzande tegen HVC’10 mocht fluiten. Lekkerbekkie “Aan stoppen denk ik voorlopig niet. Dit niveau is leuk. Derde klas kan eventueel ook nog, zeker als je een Waterwegderby of Westlandbotsing krijgt. Maar lager ga ik niet fluiten, dan stap ik liever over naar de jeugd. Mijn vrouw vindt het best. Als ik in De Hoek moet fluiten, neem ik standaard altijd een lekkerbekkie van het Vispaleis voor haar mee. Ter compensatie.” E.J.B. van der Heijden schilderwerken Erkend schilders- en afwerkingsbedrijf Van Heekstraat 27a | 3125 BN Schiedam | 06-51640677 | info@ejbvanderheijden.nl 39
40 Online Touch Home