Ginny Lomans jonge routenier bij HCS Als een echte ‘Lomanstelg’ werd hockey bij Ginny Lomans met de paplepel ingegoten. De geboren Schiedamse doorliep bij Asvion alle jeugdteams om dit vervolgens na de succesvolle fusie met Spirit bij HCS voort te zetten. Inmiddels is de middenvelder bij de Schiedamse overgangsklasser ondanks haar pas 24 jaar uitgegroeid tot één van de routiniers. “Het is een cliché, maar HCS is echt een unieke club in de hockeywereld.” Concurrentie “Ineens stond ik tijdens de selectietrainingen met een nummer op mijn rug, dat had ik nog nooit meegemaakt,” zo beschrijft ze haar eerste stappen na de samensmelting tussen Asvion en Spirit tot HCS. “Ik moest hier echt vechten voor mijn plaats en het werd allemaal een stuk serieuzer. Bij Asvion hadden we maar één team per leeftijdscategorie en speelde ik altijd in het eerste team” Vervolg hockeyloopbaan Uiteindelijk werd het talent van Gomans, in het dagelijks leven gymdocent en aankomend pedagoog, ook op het Hargapark gezien en zo vervolgde ze haar hockeyloopbaan vrolijk verder. “Ik doorliep opnieuw de hoogste jeugdelftallen en vervolgens speelde ik één jaar in het tweede. Daarna ben ik snel bij de selectie gekomen.” 24-jarige routinier Inmiddels is de Schiedamse, ondanks haar jeugdige leeftijd, uitgegroeid tot één van de routiniers in het team van HCS. “Afgelopen seizoen zijn er vijf belangrijke en oudere speelsters gestopt. Hierdoor lag de gemiddelde leeftijd ineens een stuk lager. Dat was best een aderlating, want je mist in één klap veel routine. Ik ben inderdaad met mijn 24 jaar één van de oudste van het stel. Maar het gevolg was ook dat er gelukkig veel jonge speelsters doorkwamen en een kans in de selectie kregen. Die passen zich nu redelijk snel aan, waardoor we de komende jaren weer kunnen bouwen aan een sterk elftal.” Doorstroming Ginny vervolgt: “Dat is, denk ik, ook de kracht van HCS. De jeugd is ontiegelijk goed vertegenwoordigd. HCS is geen club waar snel veel ‘gelukzoekers’ heen gaan. Elk jaar stromen er wel een paar jonge meiden door naar de selectie. Hierdoor houd je je identiteit als vereniging en ook de binding met de club. Je eerste elftal moet een afspiegeling zijn van je vereniging en leden moeten zich hierin herkennen, vind ik.” Plafond “Op dit moment doen we het redelijk goed in de competitie en is de eerste prioriteit om ons te handhaven in de overgangsklasse. De komende jaren moeten we dan weer gaan bouwen aan een stabiel elftal dat structureel in de top van de overgangsklasse kan meespelen zonder in degradatieproblemen te komen. Uiteindelijk kan je dan misschien over een paar jaar stiekem de sprong maken naar de promotieklasse.” Ambitie “Hierbij moet de ambitie van de club maar ook de ambitie van het team natuurlijk wel meespelen. Als je echt een sprong wilt maken naar het tophockey, zul je ook veel meer moeten trainen, maar veel speelsters zijn ook gehecht aan hun sociale leven. Wellicht zul je dan ook speelsters van buiten moeten halen. De vraag is of je dat moet willen als club. Ik denk dat HCS ten alle tijden de club moet blijven die we zijn. De gezelligheid, onze samenhorigheid en het sociale aspect zijn echt uniek in de hockeywereld.” Toekomst, wie weet ? “In ieder geval zal ik hier naar alle waarschijnlijkheid nooit weggaan. Ik ben er trots op dat ik in het eerste zit en dat ik zelfs vice-aanvoerster ben. We gaan er de komende periode alles aan doen om de club trots op ons te laten zijn. Wie weet wat dat ons in de toekomst zal brengen!” 35
36 Online Touch Home